Ο καρκίνος του στομάχου

Το στομάχι είναι το όργανο που περιέχει το φαγητό και το επεξεργάζεται πριν το αποστείλει στο έντερο όπου οι χρήσιμες ουσίες απορροφούνται και οι άχρηστες εξαλείφονται. Έχει το σχήμα ενός δέρματος και τοποθετείται στο τέλος του οισοφάγου, ένα είδος μακριού σωλήνα που έχει τη λειτουργία να μεταφέρει τρόφιμα και υγρά από το στόμα στα πεπτικά όργανα.
Ο καρκίνος του στομάχου προκαλείται από μια μάζα ανεξέλεγκτων κυττάρων ανάπτυξης, που προέρχονται, στο 90% των περιπτώσεων, από την εσωτερική επένδυση του οργάνου.

κορυφή

τύποι

Από ιστολογική άποψη, υπάρχουν δύο κύριοι τύποι καρκίνου του στομάχου.
Ο εντερικός καρκίνος του στομάχου είναι ο συνηθέστερος και επηρεάζει κυρίως τους άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Συνδέεται με τη λεγόμενη εντερική μεταπλασία, δηλαδή με τη μετατροπή του γαστρικού επιθηλίου (δηλαδή της εσωτερικής επένδυσης του στομάχου) σε άλλο τύπο επιθηλίου, πολύ παρόμοιο με εκείνο του εντέρου. Αυτοί οι όγκοι εμφανίζονται συνήθως ως σχηματισμοί που αντιμετωπίζουν το εσωτερικό της κοιλότητας και με επεκτατική ανάπτυξη.
Ο καρκίνος του στομάχου διάχυτου τύπου είναι ελαφρώς λιγότερο συχνός από τον πρώτο και επηρεάζει αδιάφορα άνδρες και γυναίκες μέσης ηλικίας άνω των 45 ετών. Γενικά, η νεοπλασία προέρχεται από τον κανονικό γαστρικό βλεννογόνο (ο οποίος δεν εξελίσσεται προς τον εντερικό τύπο όπως συμβαίνει στον άλλο τύπο) και, διεισδύοντας στον ιστό, μπορεί να προκαλέσει έλκη: στην περίπτωση αυτή μιλάμε για ένα στομάχι σε δερμάτινη σακούλα πλαστικό, για να υπογραμμίσει πώς η ανάπτυξη μπορεί να οδηγήσει σε σκλήρυνση των τοίχων οργάνων. Χαρακτηριστικό αυτού του τύπου όγκου είναι η παρουσία κυττάρων που υπό το μικροσκόπιο μοιάζουν με δακτύλιο με ενσωματωμένο πολύτιμο λίθο ("δακτυλιοειδείς" κύτταρα).
Εάν ο καρκίνος διαγνωστεί νωρίς, μπορείτε επίσης να συναντήσετε αυτό που είναι γνωστό ως πρώιμο γαστρικό καρκίνο : είναι ένας όγκος που επηρεάζει μόνο τον βλεννογόνο και τον υποβλεννογόνο (δηλαδή τα δύο πρώτα στρώματα των ιστών). οργάνου). Θεωρείται πρώιμο στάδιο της νόσου και έχει την καλύτερη πιθανότητα θεραπείας. Οι περιοχές όπου ο όγκος αναπτύσσεται συχνότερα - περίπου το 50% των περιπτώσεων - είναι ο πυλωρός και η κοιλότητα του στομάχου. Σε μία από τις πέντε περιπτώσεις, ο εντοπισμός βρίσκεται στο επίπεδο του σώματος του στομάχου, ενώ είναι λιγότερο συνηθισμένο το νεόπλασμα να εγκαθίσταται στο επίπεδο της αποκαλούμενης μικρής καμπυλότητας.
Η εξάπλωση του γαστρικού καρκίνου μπορεί να συμβεί απευθείας στον οισοφάγο και το περιτόναιο, λεμφικά στους λεμφαδένες και με αίμα, δίνοντας μεταστάσεις στο ήπαρ, τα οστά, τους πνεύμονες και σπάνια στον εγκέφαλο.
Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε αυτό που ονομάζεται "όγκος του Krukemberg", δηλαδή ένας όγκος εντοπισμένος στις ωοθήκες αλλά λόγω της παρουσίας νεοπλασματικών κυττάρων που έχουν μεταναστεύσει από το στομάχι στην ωοθήκη μέσω της περιτοναϊκής κοιλότητας.

κορυφή

εξέλιξη

Όπως συμβαίνει με πολλούς άλλους όγκους, ο καρκίνος του στομάχου κατατάσσεται επίσης σύμφωνα με το σύστημα TNM , όπου η παράμετρος T περιγράφει το μέγεθος του πρωτεύοντος όγκου (δηλαδή εκείνο που εμφανίστηκε για πρώτη φορά αν αυτές είναι περισσότερες από μία), το η παράμετρος Ν λαμβάνει υπόψη την πιθανή εμπλοκή των λεμφογαγγλίων και τέλος η παράμετρος Μ αναφέρεται στην παρουσία ή απουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων.

κορυφή

συμπτώματα

Ο καρκίνος του στομάχου παρουσιάζει, δυστυχώς, συμπτώματα που μπορεί εύκολα να συγχέονται με αυτά της γαστρίτιδας ή του γαστρικού έλκους: ναυτία, δυσκολία στην πέψη, έλλειψη όρεξης ή δυσκολία στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής. Για το λόγο αυτό, εάν μια θεραπεία για γαστρίτιδα ή έλκος δεν έχει θετική επίδραση, καλό είναι να κάνετε μια γαστροσκόπηση να εκτιμήσει άμεσα την κατάσταση του εσωτερικού βλεννογόνου του οργάνου.
Επιπλέον, δεδομένου ότι ο ρόλος του Helicobacter pylori στη γένεση του όγκου είναι γνωστός, είναι χρήσιμο να αναζητηθεί η πιθανή παρουσία αυτού του μικροοργανισμού με απλές και ελάχιστα επεμβατικές δοκιμές όπως η δοκιμή αναπνοής. Σε περίπτωση θετικότητας, η γαστροσκόπηση και η εξάλειψη της λοίμωξης πραγματοποιούνται με αντιβιοτική αγωγή.
Εάν αντιμετωπίσετε σοβαρότερα συμπτώματα όπως έμετο με αίμα ή ξαφνική απώλεια βάρους μπορεί να είναι ένδειξη μεγαλύτερης σοβαρότητας της νόσου.

κορυφή

διάγνωση

Η διάγνωση του καρκίνου του στομάχου πραγματοποιείται με γαστροσκόπηση: η ίδια εξέταση επιτρέπει τόσο την παρατήρηση της εσωτερικής επένδυσης του στομάχου όσο και τη λήψη μικρών ποσοτήτων ιστού για να τα εξετάσει με μικροσκόπιο ( βιοψία ).
Προτού υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, είναι επίσης απαραίτητο να αξιολογηθεί η πιθανή μακρινή εξάπλωση του όγκου μέσω CT σάρωσης ή υπερηχογραφικής σάρωσης και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη η echoendoscopy για την αξιολόγηση του βαθμού διείσδυσης του τοιχώματος του στομάχου.

κορυφή

Πώς να θεραπεύσετε

Οι πιθανότητες ανάκτησης (πρόγνωση) και η επιλογή της θεραπείας εξαρτώνται από το στάδιο ανάπτυξης του όγκου (από το γεγονός ότι εντοπίζεται μόνο στο στομάχι ή ότι μεταδίδεται σε άλλες περιοχές) και από τις γενικές συνθήκες του ασθενούς.
Όταν είναι δυνατόν, η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία της πρώτης επιλογής και η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση ολόκληρου του στομάχου ή μέρους του.
Μερική γαστρεκτομή εξαλείφει μόνο εκείνο το μέρος του στομάχου που περιέχει τον όγκο και τμήματα άλλων ιστών και οργάνων κοντά στο σημείο του όγκου. Οι κοντινοί λεμφαδένες αφαιρούνται και, εάν είναι απαραίτητο, ο σπλήνας (που βρίσκεται στην άνω κοιλιακή χώρα, είναι το όργανο που φιλτράρει το αίμα και εξαλείφει τα παλιά κύτταρα).
Η ολική γαστρεκτομή απομακρύνει εντελώς το στομάχι, ένα μικρό μέρος του οισοφάγου, τους κοντινούς λεμφαδένες και σε ορισμένες περιπτώσεις τον σπλήνα. Ωστόσο, ο ασθενής είναι σε θέση να φάει και να καταπιεί επειδή η λειτουργία περιλαμβάνει τη σύνδεση του οισοφάγου με το λεπτό έντερο.
Εάν αφαιρεθεί μόνο ένα μέρος του στομάχου, ο ασθενής θα πρέπει να μπορεί να τρώει κανονικά. Εάν η αφαίρεση του στομάχου είναι συνολική, μπορεί να χρειαστούν μικρά συχνά γεύματα, καθώς και μια διατροφή που χαρακτηρίζεται από χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη τροφές και υψηλά επίπεδα λιπών και πρωτεϊνών. Η κλασική χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνδυαστεί με τις σύγχρονες μεθόδους πυρηνικής ιατρικής Με τη βοήθεια της γαστροσκόπησης, μια ραδιενεργή ουσία χορηγείται απευθείας μέσα στον όγκο η οποία στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, χρησιμεύει ως οδηγός για την αφαίρεση, υπογραμμίζοντας τους εμπλεκόμενους λεμφαδένες.
Η χημειοθεραπεία συνίσταται στη χορήγηση φαρμάκων που θανατώνουν επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα. Μπορεί να αποτελείται από λήψη δισκίων ή ενδοφλέβια χορήγηση του φαρμάκου. Ονομάζεται συστηματική θεραπεία επειδή το φάρμακο απελευθερώνεται στην κυκλοφορία, ταξιδεύει μέσω του σώματος και μπορεί να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα ακόμη και έξω από το στομάχι. Η θεραπεία που δίνεται μετά τη χειρουργική επέμβαση, όταν δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα, ονομάζεται ανοσοενισχυτική θεραπεία. Αυτή η θεραπεία χρησιμοποιείται σε τυχαιοποιημένες μελέτες για τον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας των νέων θεραπευτικών αγωγών. Επί του παρόντος, μαζί με καλά γνωστά μόρια, όπως 5-φθοροουρακίλη (5FU), χρησιμοποιούνται συνδυασμοί χημειοθεραπευτικών φαρμάκων όπως FAMTX (5FU, αδριαμυκίνη, μεθοτρεξάτη, φολινικό οξύ), ΕΑΡ (ετοποσίδη, σισπλατίνη, adriblastine), ELF (ετοποσίδη, 5FU, φολινικό οξύ). ).
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένα φάρμακα όπως το trastuzumab (για μορφές όγκου με μεταλλαγμένη μορφή του γονιδίου HER2), το imatinib και το sunitinib (για τη θεραπεία μιας σπάνιας μορφής που ονομάζεται gastromepteminal stromal tumor ή GIST) έχουν εισαχθεί στη θεραπεία.
Η έρευνα προσπαθεί να βελτιώσει την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του στομάχου. Ο αποκαλούμενος πρόωρος γαστρικός καρκίνος έχει την καλύτερη πρόγνωση μέχρι σήμερα, με μια πενταετή επιβίωση 90% σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η μέση πενταετής επιβίωση είναι περίπου το 25% των περιπτώσεων.

κορυφή

Ποιος κινδυνεύει

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που σχετίζονται με την εξήγηση της γέννησης και της ανάπτυξης του καρκίνου του στομάχου. μεταξύ άλλων, η διατροφή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο: μια δίαιτα πλούσια σε άμυλα, λίπη και καπνιστά ή αλατισμένα τρόφιμα (που περιέχουν νιτρώδη και νιτρικά πρόδρομα καρκινογόνων όπως νιτροζαμίνες) μπορεί να προωθήσει την εμφάνισή τους, καθώς και την κατανάλωση οινοπνεύματος και καπνό τσιγάρου, που μπορεί να συμβάλει στον μετασχηματισμό του γαστρικού ιστού σε όγκο.
Ένας ρόλος που έχει πλέον καθιερωθεί στη γένεση της νόσου διαδραματίζεται από το « Helicobacter pylori , ένα βακτήριο υπεύθυνο για το γαστρικό έλκος και το έλκος του δωδεκαδακτύλου: η παρουσία του στο στομάχι, στην πραγματικότητα, μπορεί να μεταβάλει - με τα χρόνια - τις ευαίσθητες ισορροπίες που υπάρχουν στο επίπεδο «οργάνου.
Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι υπάρχει μια οικογενειακή προδιάθεση που συμβάλλει στη γένεση της νόσου. μερικές αλλαγές ορισμένων γονιδίων (συμπεριλαμβανομένων των p53 και APC) προκαλούν την εμφάνιση όγκων σε διάφορα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του στομάχου (σε αυτές τις περιπτώσεις, αναφέρεται το σύνδρομο Linch τύπου II).
Τέλος, αξίζει να αναφερθούν και άλλα πιθανά αίτια, τα οποία εμφανίζονται σπανιότερα και που αντιπροσωπεύονται από γαστρική πολυπόση , δηλαδή το σχηματισμό μικρών καλοήθων αναπτύξεων που με την πάροδο του χρόνου, αν δεν θεραπεύονται, μπορούν να εκφυλιστούν και να καταστούν κακοήθεις και από παρεμβάσεις χειρουργικές επεμβάσεις με ειδικές τεχνικές που έγιναν στο παρελθόν. Στην τελευταία αυτή περίπτωση είναι πιθανό, μετά από περίπου 15 ή 20 χρόνια, το σημείο στο οποίο σχηματίζεται η ουλή να γίνει το σημείο εκκίνησης ενός όγκου: γι 'αυτό το λόγο οι άνθρωποι που λειτουργούν στο στομάχι πρέπει να ελέγχονται περιοδικά με γαστροσκόπηση .

κορυφή

Πόσο διαδεδομένoς

Ο καρκίνος του στομάχου επηρεάζει τους ανθρώπους που αρχίζουν κατά μέσο όρο 45 ετών .
Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των διαγνωσμένων περιπτώσεων στις δυτικές χώρες μειώνεται, ένα φαινόμενο που φαίνεται να οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, στη βελτίωση των τροφίμων και στη μείωση της κατανάλωσης τροφίμων που διατηρούνται σε αλάτι ή καπνίζονται.
Περίπου 190.000 νέα κρούσματα εμφανίζονται στην Ευρώπη κάθε χρόνο, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 23% όλων των μορφών καρκίνου. Η αναλογία μεταξύ αρσενικών και θηλυκών είναι 1,6: 1. Η συχνότητα εμφάνισης είναι υψηλότερη μεταξύ των χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων, ακόμη και αν μειώνεται ραγδαία (περίπου 5% ανά πενταετία). Η μείωση ήταν ταχύτερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Στην Ιταλία σημειώθηκε σημαντική μείωση τόσο των επιπτώσεων όσο και της θνησιμότητας και στα δύο φύλα.
Η ετήσια συχνότητα εμφάνισης είναι υψηλότερη στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (34 ανά 100.000 στους ανθρώπους) και στη Νότια (19 ανά 100.000 στους ανθρώπους) από ό, τι στη Βόρεια Ευρώπη (6 ανά 100.000 στις γυναίκες) 7 ανά 100.000 στις γυναίκες). Σε έξι από τις 10 περιπτώσεις ο ασθενής είναι άνω των 65 ετών. Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο στην Ιταλία διαγιγνώσκονται 8.100 όγκοι στομάχου σε αρσενικά και 5.500 σε γυναίκες.
Ωστόσο, ο καρκίνος του στομάχου προκαλεί περισσότερους από 10.000 θανάτους ετησίως , γεγονός που βεβαιώνει, ως παγκόσμια εξάπλωση, λίγο κάτω από τον καρκίνο του μαστού και τον καρκίνο του πνεύμονα . Στην Ιταλία είναι πιο τυχερότερο και προηγούνται άλλες μορφές όπως το ορθοκολικό καρκίνωμα .

κορυφή

πρόληψη

Δεν υπάρχει καμιά αιτία καρκίνου του στομάχου, οπότε είναι δύσκολο να αποφευχθεί.

Μια δίαιτα με μεσογειακό στυλ με άφθονα φρούτα και λαχανικά και λίγο κρέας στη σχάρα ή το καπνιστό κρέας φαίνεται ότι έχει προστατευτική επίδραση. Ακόμα και η εγκατάλειψη του τσιγάρου μπορεί να βοηθήσει, στην πραγματικότητα, έχει αποδειχθεί μια σχέση μεταξύ του καπνίσματος και του σχηματισμού καρκίνου του στομάχου.

Επιπλέον, υπάρχει σχέση μεταξύ της μόλυνσης από Helicobacter pylori και του καρκίνου του στομάχου, οπότε μπορεί να είναι χρήσιμο, σε περίπτωση συμπτωμάτων και της παρουσίας του βακτηρίου, να προχωρήσει σε μια απλή αντιβιοτική θεραπεία που θα πρέπει να είναι σε θέση να την εξαλείψει.

Δεν υπάρχουν προγράμματα πληθυσμιακής ανίχνευσης , δηλαδή δεν συνιστάται σε άτομα που δεν έχουν συμπτώματα και δεν ανήκουν σε κατηγορίες υψηλού κινδύνου (για προηγούμενες γαστρικές ή οικογενειακές παρεμβάσεις) να υποβληθούν σε γαστροσκόπηση επειδή είναι μια ενοχλητική και δαπανηρή εξέταση.