Η πάθηση εκδηλώνεται στο ένα από τα δύο ημισφαίρια του κεφαλιού και πλήττει περίπου το 10% του πληθυσμού, άνδρες και γυναίκες, αν και οι γυναίκες έχουν τρεις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από κάποιον τύπο ημικρανίας σε σχέση με τους άνδρες. Οι περισσότεροι ασθενείς υπέστησαν την πρώτη κρίση κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία, χωρίς βέβαια να είναι κάτι τέτοιο απόλυτο, αφού η ημικρανία μπορεί να εμφανισθεί οποιαδήποτε στιγμή. Για χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι η πάθηση οφειλόταν σε τοπική διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος, με διάταση και στη συνέχεια σύσφιξη των αιμοφόρων αγγείων. Αντιθέτως, σήμερα πιστεύεται πως οι νευρώνες που υπάρχουν σε μια περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου ερεθίζονται και στη συνέχεια οδηγούν τα αιμοφόρα αγγεία σε διαταραχές διαστολής και σύσφιξης.
Μορφές ημικρανίας
Υπάρχουν δύο κύριες μορφές ημικρανίας. Η πρώτη μορφή (χωρίς αύρα) αποτελεί μονόπλευρη κεφαλαλγία που διαρκεί συνήθως από 4 έως 72 ώρες. Η κεφαλαλγία αυτή επιδεινώνεται από τη φυσική δραστηριότητα και συχνά συνοδεύεται από ναυτία, έμετο και φωτοευαισθησία. Αντιθέτως, στον δεύτερο τύπο ημικρανίας (αύρα) προηγούνται τα νευρολογικά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να είναι οπτικά-αισθητικά και είναι δυνατόν να προκαλέσουν ακόμη και διαταραχές της κίνησης και του λόγου.
Αίτια της ημικρανίας
Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η πάθηση σχετίζεται με «χημικές αλλαγές του σώματος», που πυροδοτούνται από:
- Συναισθηματική φόρτιση
- Άγχος
- Ορισμένα είδη τυριών καθώς και το αλκοόλ, τη σοκολάτα, το τσάι
- Έλλειψη ύπνου
- Ορμονικές διαταραχές
- Χρήση αντισυλληπτικών χαπιών.
- Κατάθλιψη
- Έλλειψη βιταμίνης Β2 και μαγνησίου, που φαίνεται πως σχετίζεται με την εμφάνιση της ημικρανίας
- Υπογλυκαιμία, η οποία μπορεί να αποτελέσει πρόδρομο αίτιο εμφάνισης ημικρανίας
Θεραπεία
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να παρακολουθούνται οι πάσχοντες από γιατρό, ο οποίος θα τους χορηγήσει και τα ανάλογα φάρμακα. Σήμερα, υπάρχουν αποτελεσματικά σκευάσματα που καταπολεμούν τον πόνο επιτρέποντας στον ασθενή να πραγματοποιήσει τις καθημερινές του δραστηριότητες κατά τη διάρκεια των επεισοδίων ημικρανίας. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι τα συνήθη αναλγητικά, όπως η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη καθώς και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για την ημικρανία και εργοταμινικά παράγωγα ή τριπτάνες σε ενέσιμη μορφή ή σε μορφή χαπιού, υποθέτου ή ρινικού σπρέι, η χορήγηση των οποίων γίνεται αμέσως μόλις εμφανισθεί η κρίση. Στις προληπτικές θεραπείες περιλαμβάνονται τα αντικαταθλιπτικά σκευάσματα που χορηγούνται σε μικρές δόσεις. Τέλος, οι β-αναστολείς αποδείχθηκαν πρόσφατα ιδιαίτερα αποτελεσματικοί στην ημικρανία. Στις εναλλακτικές μεθόδους αντιμετώπισης της ημικρανίας περιλαμβάνονται τόσο η ομοιοπαθητική όσο και ο βελονισμός καθώς και οι τεχνικές χαλάρωσης που, σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν καλά αποτελέσματα. Η συγκεκριμένη πάθηση είναι - κυριολεκτικά και μεταφορικά - γένους θηλυκού και ταλαιπωρεί 28 εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο. Ωστόσο, με την φαρμακευτική υποστήριξη και τις εναλλακτικές θεραπείες, πλέον υπάρχει λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια: