Κονδυλώματα πρωκτού

 Τα γεννητικά (οξυτενή) κονδυλώματα (genital warts, condylomata acuminata) είναι διογκώσεις σαν κουνουπίδι που προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (human papilloma virus - HPV). Ο ιός μεταδίδεται με την άμεση επαφή μεταξύ ερωτικών συντρόφων. Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι συχνή και εύκολη. Τα κονδυλώματα δεν εμφανίζονται σε όλους τους ανθρώπους που είναι μολυσμένοι (συχνά σεξουαλικά δραστήριοι ενήλικες). Πολλά μολυσμένα άτομα δεν εκδηλώνουν κονδυλώματα. Τα κονδυλώματα προκαλούνται συνήθως από ιούς τύπου 6 ή 11.

Συμπτώματα και Διάγνωση

Τα κονδυλώματα εντοπίζονται στο δέρμα του περινέου και των γεννητικών οργάνων , στον αυλό του πρωκτού και στο στόμα. Στην αρχή είναι μικρά επίπεδα ογκίδια σαν το κεφάλι καρφίτσας, αργότερα γίνονται μεγαλύτερα. Συνήθως δεν προκαλούν πόνο ή άλλη ενόχληση και γι' αυτό δεν γίνονται άμεσα αντιληπτά. Αλλες φορές προκαλούν τσούξιμο, κνησμό, εκροή υγρού. Τα παραμελημένα κονδυλώματα μπορεί να πάρουν πολύ μεγάλες διαστάσεις.

Η διάγνωση γίνεται με την μορφολογία της βλάβης. Η παθολογοανατομική εξέταση της βιοψίας επιβεβαιώνει την διάγνωση. Δεν συνιστάται η εργαστηριακή διερεύνηση πιθανής μόλυνσης με τον ιό. Η ξαφνική εμφάνιση και διόγκωση των κονδυλωμάτων ή η σύντομη επανεμφάνιση μετά από θεραπεία μπορεί να οφείλεται σε μειωμένη ανοσολογική αντίδραση και πρέπει να γίνεται έλεγχος για τον ιό HIV.

Κονδυλώματα και καρκίνος

Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι τα κονδυλώματα μπορεί να υποστούν καρκινωματώδη εξαλλαγή εάν παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον η μόλυνση με υποτύπους των ιών 16,18, 31, 33 και 35 μπορεί να προκαλέσει πλακώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες (SIL) στο πέος, την ουρήθρα, τον κόλπο, τον τράχηλο και τον πρωκτό. Οι πλακώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες αποτελούν προκαρκινικές βλάβες και οι πάσχοντες πρέπει να ελέγχονται τακτικά.

Θεραπεία

Η φαρμακευτική εκρίζωση του ιού δεν είναι εφικτή. Η μόλυνση με τον ιό μπορεί να θεραπευθεί μόνη της χωρίς κάποια ειδική θεραπεία. Η θεραπεία των κονδυλωμάτων μειώνει αλλά δεν εκριζώνει την μόλυνση με τον ιό HPV.

Τα κονδυλώματα πρέπει να αφαιρούνται επειδή αυξάνεται το μέγεθος τους και πολλαπλασιάζονται. Η θεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό, τη μορφολογία και τη θέση. Πριν από την έναρξη θεραπείας, πρέπει να γίνει ορθοσκόπηση για την διάγνωση κονδυλωμάτων μέσα στον αυλό του πρωκτού.

Εάν τα κονδυλώματα είναι πολύ μικρά και εντοπίζονται μόνον στο δέρμα, μπορούν να αντιμετωπισθούν από τον ασθενή με ποδοφυλλίνη ή imiquimod. Ριζικότερες θεραπείες, όπως η ρητίνη ποδοφυλλίνης, τριχλωροξικό ή διχλωροξικό οξύ, η κρυοθεραπεία ή η χειρουργική αφαίρεση γίνονται μόνον από ειδικευμένο ιατρό.

Ταχύτερη καταστροφή των κονδυλωμάτων επιτυγχάνεται με την χειρουργική αφαίρεση ή τον καυτηριασμό. Εξειδικευμένες τεχνικές αφαίρεσης όπως οι ραδιοσυχνότητες (radiofrequency) μειώνουν την έκταση του χειρουργικού τραύματος και την αιμορραγία και επιταχύνουν την ουλοποίηση. Η χειρουργική αφαίρεση γίνεται με τοπική ή ραχιαία αναισθησία. Δεν χρειάζεται νοσηλεία και μετά την αφαίρεση επιστρέφετε στο σπίτι. Η αφαίρεση μπορεί να συμπληρωθεί με τοπικές αλοιφές ή με ανοσοδιεγερτικά φάρμακα.

Το εμβόλιο που έχει αναπτυχθεί πρόσφατα προφυλάσσει από μόλυνση με τους ιούς που προκαλούν πλακώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες αλλά δεν αποτελεί θεραπεία για προυπαρχοντα κονδυλώματα ή μόλυνση με τον ιό HPV.

Παρακολούθηση

Πρέπει να επανεξετασθείτε τρεις μήνες μετά την θεραπεία. Οι υποτροπές είναι συχνές και μπορεί να εμφανισθούν μέχρι και έξι μήνες μετά το τέλος της αρχικής θεραπείας. Τα καινούργια κονδυλώματα συνήθως αντιμετωπιζονται στο ιατρείο. Αργότερα τα νέα κονδυλώματα γίνονται λιγότερα και μικρότερα. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση των κονδυλωμάτων διαρκεί περί τον ένα χρόνο μετά την εκρίζωση του τελευταίου κονδυλώματος. Η θεραπεία και η παρακολούθηση των κονδυλωμάτων με τους τύπους 16, 18, 31, 33 και 35 γίνεται περισσότερο επιθετικά. Το τεστ Παπανικολάου και η κυτταρολογική εξέταση του πρωκτού σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι απαραίτητα σε μόλυνση με τους παραπάνω τύπους κονδυλωμάτων.