Υπερθυρεοειδισμός – Νόσος Graves

Ο υπερθυρεοειδισμός ανήκει στις παθήσεις θυρεοειδούς αδένα. Είναι μια διαταραχή της λειτουργίας του θυρεοειδή, κατά την οποία ο αδένας υπερλειτουργεί ή προκαλεί επιτάχυνση του μεταβολισμού. Ο θυρεοειδής μπορεί μορφολογικά να είναι φυσιολογικός ή να είναι διογκωμένος (βρογχοκήλη). Συνήθως όμως έχει αυξημένο μέγεθος και παρουσιάζει όζους. Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής είναι απώλεια βάρους που δεν δικαιολογείται από τη σωματική άσκηση ή το φαγητό, ταχυπαλμία ίσως και αρρυθμία, ιδρώτας, δυσανεξία στη ζέστη, νευρικότητα, τρέμουλο, εξόφθαλμο που πολλές φορές είναι ο λόγος για τον οποίο ο ασθενής πάει στον γιατρό.

Η πιο συχνή αιτία του υπερθυρεοειδισμού, είναι η νόσος Graves Basedow ή διάχυτη τοξική βρογχοκήλη. Αυτή είναι μια αυτοάνοσος νόσος, δηλαδή ο οργανισμός παράγει αυτοαντισώματα τα οποία κάνουν τον αδένα να υπερλειτουργεί. Η δεύτερη αιτία είναι η οζώδης τοξική βρογχοκήλη. Αναπτύσσεται δηλαδή ένας ή περισσότεροι όζοι που έχουν σαν αποτέλεσμα να παράγουν τις θυρεοειδικές ορμόνες σε μεγάλες ποσότητες. Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού στην αρχή μπορεί να είναι φαρμακευτική αλλά σε αποτυχία ή σε υποτροπές τη λύση δίνει η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς.

Υπερθυρεοειδισμός – Νόσος Graves

Η νόσος του Graves είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού (υπερπαραγωγή της θυρεοειδικής ορμόνης στον οργανισμό). Ονομάστηκε έτσι από τον ιατρό που περιέγραψε αρχικά την πάθηση το 1835. Η νόσος Graves είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Στη νόσο του Graves, παράγονται παράγονται κατά του ίδιου του θυρεοειδούς αδένα. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις στη διαχείριση της νόσου του Graves. Αυτές περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο καθώς και χειρουργική επέμβαση, η οποία είναι η μόνιμη και οριστική θεραπεία. Απαιτείται ολοκληρωμένη αξιολόγηση και εξατομικευμένη φροντίδα για τη διαχείριση και τη θεραπεία αυτής της ασθένειας. Η νόσος Graves απαιτεί ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα και θα πρέπει να διενεργείται μόνο από ειδικούς χειρουργούς θυρεοειδούς και μάλιστα από χειρουργούς με μεγάλη εμπειρία. Η χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του θυρεοειδούς (ολική θυρεοειδεκτομή) στη νόσο Graves, είναι ίσως μια από τις δυσκολότερες επεμβάσεις, για ένα χειρουργό θυρεοειδούς.

Δεδομένα της νόσου του Graves:

• Η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού στην Ελλάδα
• Είναι μια αυτοάνοση πάθηση
• Διαγιγνώσκεται με ανίχνευση ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει τον θυρεοειδή
• Αυτή η ανοσοσφαιρίνη φαίνεται να έχει κάποια ικανότητα να συνδέεται με τον υποδοχέα της ορμόνης διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH) προκαλώντας έτσι τον υπερθυρεοειδισμό
• Επηρεάζει τις γυναίκες πιο συχνά από τους άνδρες
• Φαίνεται να έχει κάποιο κληρονομικό χαρακτηριστικό

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου Graves;

Στα αρχικά στάδια της νόσου Graves, τα συμπτώματα μπορεί να είναι παρόμοια με εκείνα τα συμπτώματα άλλων παθήσεων. Αυτό μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση ή να μπερδέψει για λίγο το γιατρό σας.

Τα παρακάτω είναι μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματα της νόσου του Graves:

• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Ακόμα κι αν η όρεξή σας είναι υπερβολική εσείς μπορεί να χάνετε βάρος
• Δυσανεξία στη ζέστη ή υπερβολική εφίδρωση
• Άγχος, τρόμος, ανησυχία
• Δυσκολία στον ύπνο τη νύχτα
• Νευρικότητα
• Ταχυκαρδία, αρρυθμία, αίσθημα παλμών ή πόνος στο στήθος
• Δυσκολία στην αναπνοή ή ακόμα και δύσπνοια
• Εμφάνιση διόγκωσης στο λαιμό (θυρεοειδής)
• Εξόφθαλμος (διογκωμένα μάτια)
• Θολή όραση, διπλή όραση
• Μυϊκή αδυναμία
• Αλλαγή στις εμμηνορροϊκές περιόδους
• Αυξημένη περισταλτικότητα του εντέρου (διάρροιες)

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της Graves;

Η ασθένεια Graves που δεν έχει διαγνωστεί και δεν έχει υποβληθεί σε θεραπεία μπορεί να εμφανίσει τα ακόλουθα ευρήματα τα οποία θα εκτιμηθούν εύκολα από τον έμπειρο ενδοκρινολόγο σας:

Βρογχοκήλη – Η Νόσος του Graves θα προκαλέσει διάχυτη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα που ονομάζεται διάχυτη τοξική βρογχοκήλη. Αυτή μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα:

• Δυσκολία στην κατάποση
• Πίεση στο λαιμό
• Αλλαγή στη χροιά της φωνής
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Πρόβλημα στην όραση

Προβλήματα της νόσου Graves στα μάτια (οφθαλμοπάθεια Graves) 

Τα προβλήματα στα μάτια μπορεί να είναι ήπια έως σοβαρά:

Αυτή η εικόνα είναι ενός ασθενή με οφθαλμοπάθεια Graves, τον οποίο χειρούργησε με επιτυχία ο Χειρουργός Θυρεοειδούς Σταύρος Τσιριγωτάκης. Ο ασθενής δεν προσπαθεί να δείξει ότι τα μάτια του είναι μεγάλα. Τα μάτια του φαίνεται να διογκώνονται επειδή προεξέχουν. Αυτό συνήθως δεν αναστρέφεται ούτε εξαφανίζεται μετά τη θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση συμπτωμάτων στα μάτια.

• Ήπια συμπτώματα ματιών
  • Μάτια κόκκινα
  • Στεγνά
• Σοβαρά συμπτώματα των ματιών
  • Θολή όραση
  • Περιορισμένη κίνηση των ματιών που έχει σαν αποτέλεσμα τη διπλή όραση
  • Προεξέχουν τα μάτια

Αλλαγές στο δέρμα

• Πάχυνση του δέρματος του κάτω βλεφάρου
• Οι δερματικές αλλοιώσεις έχουν ερυθρό χρώμα

Τι προκαλεί την ασθένεια Graves;

Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση ασθένεια όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, για κάποιο λόγο, στρέφεται εναντίον μέρους ή μεγάλου τμήματος του οργανισμού. Αν και γνωρίζουμε λίγα για το γιατί συμβαίνει αυτό, γνωρίζουμε ότι σε ορισμένες οικογένειες μερικά άτομα μπορεί να έχουν προδιάθεση για την εμφάνιση της νόσου Graves. Σαν αποτέλεσμα αυτού του αυτοάνοσου προβλήματος, ο οργανισμός των ασθενών αυτών παράγει πρωτεΐνες που ονομάζονται ανοσοσφαιρίνες, αυτές διεγείρουν το θυρεοειδή ώστε να υπερλειτουργεί. Οι ανοσοσφαιρίνες που διεγείρουν το θυρεοειδή κάνουν τα θυρεοειδικά κύτταρα να παράγουν συνέχεια ορμόνη με συνεχή και ανεξέλεγκτο τρόπο. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει αυτό αφού η παραγωγή ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει τον θυρεοειδή δεν ελέγχεται με κανέναν τρόπο.

Διάγνωση νόσου Graves: Πώς γίνεται;

Ακολουθεί μια σειρά εξετάσεων που απαιτούνται για την αξιολόγηση ενός ασθενούς με νόσο Graves.

Αξιολόγηση ασθενή με νόσο Graves:

• Πλήρης Ιατρικό Ιστορικό και Φυσική Εξέταση
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
• TSH
• T3 και T4
• Θυρεοσφαιρίνη (εμείς την αξιολογούμε αλλά δεν το κάνουν όλοι οι γιατροί)
• Αντισώματα ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει το θυρεοειδή και υπεροξειδάσης (τα αξιολογούμε επειδή μας ενημερώνει εάν υπάρχει υποκείμενη φλεγμονώδης νόσος του θυρεοειδούς)
• Λαρυγγοσκόπηση (ειδικά αν υπάρχει και βραχνάδα ή αν ο ασθενής έχει υποβληθεί σε προηγούμενη ατελή επέμβαση)
• Υπερηχογράφημα και παρακέντηση δια λεπτής βελόνας (FNA) για κυτταρολογική εξέταση του υλικού.
• Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς

Απαιτείται λεπτομερής λήψη ιατρικού ιστορικού και φυσική εξέταση για όλους τους ασθενείς που πιθανόν να έχουν θυρεοειδίτιδα Graves.

Εάν ενδέχεται να έχετε θυρεοειδίτιδα Graves, ο γιατρός σας θα θέλει να μάθει το πλήρες ιατρικό σας ιστορικό. Θα σας ρωτήσει σχετικά με τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου, τα συμπτώματα και άλλα προβλήματα υγείας που πιθανόν να έχετε. Είναι σημαντικό στοιχείο η ύπαρξη κάποιου μέλους της οικογένειας σας με θυρεοειδίτιδα Graves ή με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

Ο γιατρός σας θα σας εξετάσει για να λάβει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πιθανά σημεία ύπαρξης βρογχοκήλης που μπορεί να έχετε ή για άλλα προβλήματα υγείας. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο μέγεθος και τη σύσταση του θυρεοειδούς σας και στην πιθανή ύπαρξη διογκωμένων λεμφαδένων στο λαιμό σας. Μπορεί επίσης να σας συστήσει να υποβληθείτε σε λαρυγγοσκόπηση, για να δει πως λειτουργούν οι φωνητικές χορδές. Παρόλο που κάποιος μπορεί να μην  αναφέρει αλλαγή στη φωνή του, αυτό δεν διασφαλίζει ότι οι φωνητικές χορδές λειτουργούν φυσιολογικά. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς πρέπει να αποκλειστεί εάν μια φωνητική χορδή έχει παράλυση. Οι ασθενείς δεν αναφέρουν πάντα αλλαγές στη φωνή όταν μια φωνητική χορδή έχει παραλύσει αργά με την πάροδο του χρόνου.

Μπορεί να απαιτείται εξέταση των ματιών σας από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο εάν έχετε πρόβλημα με τα μάτια σας.

Νόσος Graves: Πώς γίνεται μια οριστική διάγνωση;

• Η διάγνωση της νόσου του Graves γίνεται με μια ολοκληρωμένη σειρά εξετάσεων αίματος, συμπεριλαμβανομένων των ορμονών διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH), των επιπέδων Free T4 και Free T3. Στις περισσότερες περιπτώσεις της νόσου Graves, το επίπεδο TSH θα είναι αρκετά χαμηλό ανάλογα με τη βαρύτητα του υπερθυρεοειδισμού. Η υπόφυση που εκκρίνει TSH και διεγείρει τον θυρεοειδή ιστό για την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης προσπαθεί να μειώσει την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης. Αλλά αυτός ο μηχανισμός δεν μπορεί να ελέγξει τον υπερθυρεοειδισμό.
• Η οριστική διάγνωση της νόσου Graves γίνεται με την ανίχνευση της ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει θυρεοειδή. Αυτό είναι ένα αντίσωμα που μπορεί να μετρηθεί σε μια απλή εξέταση αίματος. Αυτό το αντίσωμα αναγκάζει τα θυρεοειδικά κύτταρα να παράγουν θυρεοειδική ορμόνη. Αυτό επίσης το αντίσωμα προκαλεί τις επιπλοκές της νόσου του Graves, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων από τα μάτια και από το δέρμα.
• Μια εξέταση αίματος για αντισώματα θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPO) επιβεβαιώνει επίσης τη διάγνωση της νόσου του Graves. Αυτή είναι μια άλλη εξέταση αίματος που ενισχύει τη διάγνωση ότι μια αυτοάνοση πάθηση του οργανισμού κάνει τον θυρεοειδή αδένα να λειτουργεί «ανεξέλεγκτα». Η ύπαρξη αυτών των αντισωμάτων στον οργανισμό σας, υποδηλώνει ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή σας αδένα. Ωστόσο, σχεδόν το 5-10% των υγιών ατόμων έχουν θετικά αντισώματα για TPO χωρίς ενδείξεις για ύπαρξη αυτοάνοσης πάθησης. Επομένως, το τεστ αυτό από μόνο του δεν διαγιγνώσκει τη νόσο του Graves.
• Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται για να δει όλο τον θυρεοειδή αδένα και τους λεμφαδένες του λαιμού.                                                Στη νόσο του Graves αναμένεται διάχυτη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα με πολλά και μεγάλα αγγεία και όζους που μπορεί να βγαίνουν και έξω από τον θυρεοειδή αδένα. Ο υπέρηχος είναι μια ασφαλής εξέταση και δεν σας εκθέτει καθόλου σε ακτινοβολία. Το υπερηχογράφημα υψηλής ανάλυσης μας δίνει αρκετές πολύτιμες πληροφορίες αλλά πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένο ακτινοδιαγνώστη που έχει εμπειρία στις παθήσεις του θυρεοειδούς. Η παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA), ενδείκνυται μόνο εάν υπάρχει κάποια εστία μέσα στο θυρεοειδή που είναι ύποπτη για καρκίνο
• Στους περισσότερους ασθενείς με νόσο Graves, το υπερηχογράφημα θα δείξει ότι ο θυρεοειδής αδένας είναι καλοήθης. Στη δική μας όμως σειρά βλέπουμε αρκετούς ασθενείς με νόσο Graves να έχουν ταυτόχρονα και καρκίνο θυρεοειδούς ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή πολλοί ασθενείς με νόσο Graves, στον έλεγχο που κάνουν για την παρακολούθηση της νόσου, δεν κάνουν υπερηχογράφημα. Ο ετήσιος έλεγχος τους περιορίζεται μόνο στις εξετάσεις αίματος και αυτός είναι πιθανόν ο λόγος που δεν έχουν ανακαλύψει την ταυτόχρονη ύπαρξη της κακοήθειας.

• Η FNA γίνεται γενικά σε όλα τα οζίδια του θυρεοειδούς που είναι αρκετά μεγάλα για να γίνουν αισθητά. Αυτό σημαίνει ότι έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από περίπου 1 εκατοστό. Εάν σχεδιάζετε ήδη χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς για τη νόσο Graves, τότε η βιοψία ενός όζου δεν θα πρέπει απαραίτητα να ενδείκνυται αφού δεν πρόκειται να αλλάξει τον σχεδιασμό για τη χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς σας.
• Η FNA διογκωμένων ή μη φυσιολογικών (άτυπων) λεμφαδένων μπορεί να είναι πιο κατατοπιστική από την παρακέντηση του ίδιου του όζου,  για τη διάγνωση.
• Τα κύτταρα από την ύποπτη περιοχή αφαιρούνται χωρίς τομή ή δυσφορία και εξετάζονται κάτω από ένα μικροσκόπιο.
• Η διαδικασία αυτής της λήψης και εξέτασης των κυττάρων ονομάζεται κυτταρολογική εξέταση υλικού μέσω παρακέντησης αναρρόφησης με λεπτή βελόνα (FNA).
  • Αυτή μπορεί συνήθως να γίνει στο ιατρείο ή την κλινική του γιατρού.
  • Πριν από την λήψη γίνεται τοπική αναισθησία (μούδιασμα) στο σημείο του δέρματος που θα μπει η βελόνα.
  • Ο γιατρός σας θα τοποθετήσει μια λεπτή, κοίλη βελόνα με την καθοδήγηση του υπέρηχου, απευθείας σε τυχόν ύποπτα σημεία του θυρεοειδούς για να αναρροφήσει (να βγάλει) μερικά κύτταρα και πιθανώς μερικές σταγόνες υγρού σε μια σύριγγα.
  • Ο γιατρός το επαναλαμβάνει συνήθως 2 ή 3 φορές, λαμβάνοντας δείγματα από διάφορες περιοχές του όζου.
  • Στη συνέχεια, το περιεχόμενο της βελόνας και της σύριγγας τοποθετείται σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα και στη συνέχεια τα δείγματα αποστέλλονται στο εργαστήριο, όπου εξετάζονται κάτω από μικροσκόπιο από τον ειδικό κυτταρολόγο για να δουν εάν τα κύτταρα φαίνονται καρκινικά ή καλοήθη.
• Κυτταρολογική εξέταση σημαίνει ότι εξετάζονται μόνο κύτταρα κάτω από το μικροσκόπιο.
• Η κυτταρολογική εξέταση του όζου θυρεοειδούς απαιτεί έναν ειδικό γιατρό (που ονομάζεται Κυτταρολόγος) εκπαιδευμένο ειδικά στη διάγνωση των θυρεοειδικών όζων και του καρκίνου του θυρεοειδούς !!!
• Δυστυχώς, η διάγνωση των θυρεοειδικών όζων συχνά παρερμηνεύεται από ανειδίκευτους ή άπειρους κυτταρολόγους.
• Η αιμορραγία στο σημείο της βιοψίας είναι πολύ σπάνια εκτός από άτομα με διαταραχές πηκτικότητας. Ακόμα και όταν συμβαίνει αυτό, η αιμορραγία είναι σχεδόν πάντα πολύ περιορισμένη.
• Μερικές φορές μια FNA θα πρέπει να επαναληφθεί επειδή τα δείγματα δεν περιείχαν αρκετά κύτταρα.
• Σπάνια, η FNA που διαγιγνώσκει καρκίνο του θυρεοειδούς είναι ψευδώς θετική.

Νόσος Graves: Τι δείχνει το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς;

Ο ασθενής με νόσο Graves μπορεί να έχει συμπτώματα ή να μην έχει καταλάβει ακόμα ότι τα συμπτώματα που έχει είναι αυτά του υπερθυρεοειδισμού.

Κατά τη διενέργεια του σπινθηρογραφήματος του θυρεοειδούς, θα δοθεί στον ασθενή μια μικρή ποσότητα ραδιενεργού ιωδίου με ένα χάπι. Με μια ειδική κάμερα απεικόνισης προσδιορίζεται η ποσότητα ιωδίου που προσλαμβάνεται από τον θυρεοειδή αδένα και εάν ο θυρεοειδής απορροφά ιώδιο σε ολόκληρο τον αδένα ή εάν υπάρχει μία μόνο “θερμή” περιοχή στον θυρεοειδή, σε σχέση με το υπόλοιπο του θυρεοειδούς αδένα (αυτή η περιοχή ονομάζεται “θερμός όζος”). Η υψηλή πρόσληψη ιωδίου από τον θυρεοειδή αδένα υποδηλώνει την ύπαρξη νόσου Graves ή τον υπερθυρεοειδισμό. Εάν ένας όζος του θυρεοειδούς έχει λιγότερη πρόσληψη ιωδίου από τον υπόλοιπο θυρεοειδή, τότε αυτός ο όζος του θυρεοειδούς ονομάζεται «ψυχρός όζος». Σε ασθενείς με πολυοζώδη βρογχοκήλη, συχνά πολλά από τους όζους του θυρεοειδούς θα είναι κυστικοί και γεμάτοι με υγρό.

Οι θερμοί όζοι είναι σχεδόν πάντα μη καρκινικοί, αλλά η προτιμώμενη διαχείριση των θερμών όζων είναι συχνά η χειρουργική θεραπεία, καθώς είναι μια οριστική, ασφαλής και 100% αποτελεσματική θεραπεία για τον υπερθυρεοειδισμό.

Νόσος Graves: Πότε συνιστάται C/T ή MRI;

Εάν έχετε συμπτώματα από τα μάτια σας, ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία της βάσης του κρανίου, προκειμένου να προσδιορίσει την επίδραση της νόσου του Graves στα μάτια, στους μυς των ματιών, στο λίπος που υπάρχει πίσω από τα μάτια και στα γύρω όργανα.

Επίσης αν η βρογχοκήλη είναι μεγάλη και ο θυρεοειδής μπαίνει μέσα στη θωρακική κοιλότητα, τότε θα χρειαστεί οπωσδήποτε η διενέργεια αξονικής θώρακος. Με αυτή την αξονική θα εκτιμηθεί σε ποιο ύψος φτάνει ο θυρεοειδής σας, μέσα στο θώρακα, αλλά και τι σχέση έχει με τα υπόλοιπα όργανα και αγγεία.

Χρειάζεται ένας ολοκληρωμένος έλεγχος, με αρκετές εξετάσεις για τη ‘’σωστή’’ και ολοκληρωμένη διάγνωση της νόσου του Graves, αλλά και για την ‘’σωστή’’ αντιμετώπιση της.

Ποιες είναι οι θεραπείες για την νόσο Graves;

Υπάρχουν τρεις θεραπείες για την τοξική βρογχοκήλη:

Αντιθυρεοειδικά φάρμακα

Ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας συνταγογραφήσει φάρμακα για τον έλεγχο του υπερθυρεοειδισμού σας. Υπάρχουν δύο φάρμακα που συνήθως συνταγογραφούνται για τον έλεγχο του υπερθυρεοειδισμού. Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν το θυρεοειδή να παράγει θυρεοειδική ορμόνη. Αυτά τα φάρμακα πρέπει να συνταγογραφούνται από ενδοκρινολόγους που κατανοούν πλήρως πώς λειτουργούν αυτά τα φάρμακα και ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές παρενέργειες και επιπλοκές από τη λήψη τους. Αυτά τα φάρμακα χρειάζονται συνήθως αρκετές εβδομάδες λήψης για να φέρουν αποτέλεσμα. Γενικά δεν χρησιμοποιούνται μακροπρόθεσμα για τη διαχείριση της νόσου του Graves, συχνά θεωρούνται σαν μια «βραχυπρόθεσμη λύση». Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να υποτροπιάσει μετά τη διακοπή αυτής της αγωγής.

Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες που πρέπει να γνωρίζετε όταν λαμβάνετε αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Μπορεί να εμφανίσετε αλλεργική αντίδραση σε αυτά τα φάρμακα, επιπλέον, μπορεί να εμφανιστεί ναυτία, έμετος, μεταλλική γεύση, απώλεια γεύσης και πόνοι στα οστά και στους μυς. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί μια σπάνια πάθηση πτώσης των λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα σας (λευκοπενία) και για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει να είσαστε υπό παρακολούθηση με εξετάσεις, όταν λαμβάνετε  αυτά τα φάρμακα. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα πυρετού, βήχα ή κρυολογήματος ενώ βρίσκεστε σε αυτή την αγωγή, επικοινωνήστε αμέσως με τον ενδοκρινολόγο σας. Μπορεί να είναι κάτι πολύ σοβαρό.

Αυτά τα φάρμακα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να σας προετοιμάσουν για:

• Θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο
• Χειρουργική επέμβαση

Θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο   

O γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, επειδή τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα δεν προσφέρουν μακροπρόθεσμη λύση στη νόσο Graves. Το ραδιενεργό ιώδιο σας χορηγείται σε μορφή κάψουλας. Με τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να χρειαστεί να περάσουν μήνες για να δείτε πραγματικά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μπορεί επίσης να απαιτηθούν επαναλαμβανόμενες συνεδρίες θεραπείας ραδιενεργού ιωδίου για τον τελικό έλεγχο του νόσου Graves σε ποσοστό που φτάνει έως και 70% των ασθενών. Το ραδιενεργό ιώδιο γενικά δεν συστήνεται σαν θεραπευτική επιλογή εάν ο ασθενής έχει οφθαλμοπάθεια Graves.

Το πόσο ραδιενεργό ιώδιο συνιστάται για τη θεραπεία ενός ασθενούς με νόσο του Graves είναι ένα θέμα συζήτησης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι περισσότεροι ασθενείς με νόσο του Graves που υποβάλλονται σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο θα εμφανίσουν τελικά χαμηλή παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (υποθυρεοειδισμός) και επομένως θα χρειαστεί μακροχρόνια αντικατάσταση της θυρεοειδικής ορμόνης.

Εάν είστε έγκυος ή σκοπεύετε να μείνετε έγκυος εντός ενός έτους, δεν πρέπει να υποβληθείτε σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.

Χειρουργική επέμβαση

Σημαντική σημείωση

Πολλοί ασθενείς με υποθυρεοειδισμό παρακολουθούν για χρόνια τον θυρεοειδή τους αλλά διενεργούν μόνο εξετάσεις αίματος και δεν παρακολουθούνται με υπερηχογράφημα. Έχουμε παρατηρήσει ότι σε πολλούς ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό συνυπάρχει και καρκίνος θυρεοειδούς. Επομένως είναι απολύτως απαραίτητο να ελεγχθεί ο ασθενής και με υπερηχογράφημα υψηλής ανάλυσης για να ελεγχθεί πλήρως ο θυρεοειδής τους ώστε να σχεδιαστεί η κατάλληλη επέμβαση. Εμείς ελέγχουμε τον θυρεοειδή με αυτό το τρόπο σε όλους τους ασθενείς μας με υπερθυρεοειδισμό (Graves), άλλοι δεν το κάνουν όμως.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνιστάται για πολλούς λόγους:

1. Η χειρουργική επέμβαση (ολική θυρεοειδεκτομη) είναι 100% αποτελεσματική θεραπεία για τη νόσο του Graves.
2. Όταν ο θυρεοειδής αδένας στη νόσο Graves είναι πολύ μεγάλος, η χειρουργική επέμβαση (ολική θυρεοειδεκτομή) θεωρείται γενικά η προτιμώμενη θεραπεία.
3. Όταν τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα και το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να είναι αναποτελεσματικά, η μόνη θεραπεία είναι η ολική θυρεοειδεκτομή.
4. Μερικοί ασθενείς δεν μπορούν να πάρουν ή να ανεχθούν τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα και το ραδιενεργό ιώδιο.
5. Η χειρουργική επέμβαση που απαιτείται είναι η ολική θυρεοειδεκτομή.
6. Η χειρουργική επέμβαση της νόσου του Graves θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από ειδικούς και έμπειρους χειρουργούς θυρεοειδούς. Ένας χειρουργός που διενεργεί περιστασιακά επεμβάσεις του θυρεοειδούς δεν πρέπει να κάνει αυτήν τη χειρουργική επέμβαση.
7. Μετά την ολική θυρεοειδεκτομή θα απαιτείται η δια βίου λήψη θυρεοειδικών ορμονών και παρακολούθηση.

ΠΗΓΗ: https://xeirourgos-thyroeidh.gr/pathiseis/pathiseis-thyreoeidous-adena/yperthyreoeidismos-nosos-graves/