H νόσος Lyme (LD), είναι μία σοβαρή κ πολύπλοκη φλεγμονώδης νόσος που προκαλείται από τις βακτηριακές λιποπρωτεϊνες που παράγονται από το βακτήριο που ονομάζεται Borrelia. Το Borrelia είναι δύσκολο να εντοπιστεί, να αναπτυχθεί και να μελετηθεί στο εργαστήριο. Έτσι, η τεχνική γνώση μας για αυτό το παθογόνο είναι χαμηλή, σε σύγκριση με των περισσότερων βακτηρίων που προκαλούν νόσους.
Το Borrelia αναπτύσεται παρα πολύ αργά, έτσι ώστε να εξηγεί εν μέρει , την ικανότητά του να προκαλέσει χρόνιες ασθένειες και τη δυσκολία προσδιορισμού του στα εργαστήρια. Η μετάδοση του Borrelia γίνεται ΚΥΡΙΩΣ με το τσίμπημα μολυσμένου τσιμπουριού. Η νόσος προσβάλλει κάθε ιστό και κάθε οργανική ομάδα του σώματος. Κλινικά, μπορεί να εμφανιστεί ως χρόνια αρθραλγία (πόνος στις αρθρώσεις), ινομυαλγία (ινώδης συνδετικός ιστός και πόνος στους μυς), χρόνια κόπωση, δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού και ως κάποια νευρολογική ασθένεια. Η νόσος Lyme μπορεί ακόμη και να αποβεί μοιραία σε σοβαρές περιπτώσεις. Η ασθένεια είναι ευρέως εξαπλωμένη και η επικράτηση της παγκοσμίως είναι σημαντικά υψηλότερη από ό, τι αναφέρεται από τους αξιωματούχους υγείας.
Η Lyme είναι μια πολύ δύσκολη ασθένεια όσον αφορά τη διάγνωση και τη θεραπεία της. Πολλοί ασθενείς επισκέπτονται πολλούς γιατρούς για να λαβουν λάθος διαγνώσεις, όπως Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Λύκος, ALS, και Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι υπάρχουν εκατοντάδες συμπτώματα που προκαλούνται από την Lyme και οτι μπορεί να μιμηθεί 300 άλλες ασθένειες! Για το λόγο αυτό, η LD συχνά αποκαλείται, «ο μεγάλος μιμητής". Ασθενείς αναγκάζονται να περάσουν από δαπανηρές και εξαντλητικές εξετάσεις, μόνο για να αποκομίσουν τελικα δηλώσεις του τύπου, «Είναι ψυχολογικό», «Πάρτε αυτά τα αντικαταθλιπτικά», «ΔΕΝ έχετε Lyme». Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι οι περισσότεροι γιατροί δεν ξέρουν πώς να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τις περιπτώσεις της νόσου Lyme, ιδιαίτερα τις «μεταμφιεσμένες» περιπτώσεις χρόνιας νόσου Lyme. Δεν μιλάμε απλά για γενικούς γιατρούς που είναι αδαείς..Κυρίως για ειδικούς, όπως: ρευματολόγους, νευρολόγους, ορθοπεδικούς χειρουργούς, καρδιολόγους, ψυχίατρους, και το χειρότερο, ειδικούς στις μολυσματικές νόσους ιατρούς.
Η εξέταση για την νόσο Lyme είναι μια εξέταση αίματος που μετράει τα αντισώματα που το σώμα έχει αναπτύξει ως αποτέλεσμα της εισβολής της νόσου στο σύστημά σας. Ωστόσο, το τεστ είναι μόνο ακριβές 35%, που επιτρέπει στους γιατρούς να αγνοούν τα αποτελέσματα και να απορρίπτουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων των ασθενών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, αν υποπτευτείτε νόσο Lyme, είναι καλύτερα να επισκεφθείτε ένα LLMD (Lyme Literate Medical Doctor=Ιατρό που να γνωρίζει καλά την Νόσο). Αυτοί οι γιατροί είναι εμπειρογνώμονες στον τομέα τους στη διάγνωση και θεραπεία ασθενών με νόσο Lyme.
Γιατί αυτή η ασθένεια δεν είναι ευρέως γνωστή; Στις ΗΠΑ είναι γεγονός ότι οι Ασφαλιστικές Εταιρείες κ τα Ταμεία αρνούνται να καλύψουν την μακροχρόνια θεραπεία λόγω του υψηλού κόστους. Εν τω μεταξύ, χιλιάδες ασθενείς με νόσο του Lyme υποφέρουν και δεν είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη θεραπεία ή να πρέπει να πληρώσουν κοντά στις 25.000 δολλάρια από την τσέπη τους για να γίνουν καλά. Η IDSA έχει ένα πρωτόκολλο σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του Lyme όταν διαγνωστεί, το οποίο έχει επανειλημμένα μελετηθεί από εξειδικευμένους ιατρούς και έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ αναποτελεσματικό, συχνά αφήνοντας τον ασθενή σοβαρά άρρωστο. Ωστόσο, η πολιτική και τα χρήματα έχουν εισβάλλει σε αυτή τη νόσο και οι Ασφάλειες αρνούνται να πληρώσουν για τη θεραπεία. Οι γιατροί φοβούνται να διαγνώσουν νόσο Lyme, για το λόγο ότι η Ασφάλιση δεν θα καλύψει τις απαιτήσεις τους και οι περισσότεροι γιατροί απλά αναγκάζονται να αρνηθούν τη θεραπεία μακράς διαρκείας από τον φόβο να χάσουν την άδειά τους. Η καθιερωμένη θεραπεία για τη νόσο του Lyme, η οποία θεωρείται ότι είναι 4-6 εβδομάδες αντιβιοτικών, είναι πολύ μικρή για τις περισσότερες περιπτώσεις Lyme. Μια βασική θεραπεία για τη χρόνια νόσο του Lyme συνήθως απαιτεί τουλάχιστον διάστημα 8-16 μηνών χρήσης των κατάλληλων αντιβιοτικών.
Το μακροπρόθεσμο σχέδιο θεραπείας πιο συχνά αποτελείται από φάρμακα για να ηρεμήσουν τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα και να βοηθήσουν στον έλεγχο του πόνου, υψηλές δόσεις αντιβιοτικών και συμπληρώματα (βιταμίνες, ενζυμα κλπ). Μόλις ξεκινήσει το πρόγραμμα θεραπείας, ειδικά οι μεγάλες δόσεις αντιβιοτικών, ο ασθενής πιθανότατα θα αντιμετωπίσει μια αντίδραση που ονομάζεται Herx (αποτέλεσμα που προκαλούν τα βακτήρια Lyme απελευθερώνοντας ενδοτοξίνες). Αυτή η αντίδραση μπορεί να προκαλέσει πόνο (μυϊκό / αρθρώσεων / οστών / νεύρων), πονοκέφαλο, ρίγη, πυρετό, μείωση της γνωστικής λειτουργίας και αύξηση των συνολικών συμπτωμάτων Lyme. Αν και η θεραπεία είναι δύσκολη, μια Herx- αντίδραση είναι ένα καλό σημάδι ότι το φάρμακο λειτουργεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια: