Σήμερα, ειδικότερα για τις παθήσεις τις σπονδυλικής στήλης, θεωρείται
ότι οποιαδήποτε θεραπεία πρέπει απαραίτητα να συνδυάζεται με θεραπευτική
άσκηση η οποία δρα σε δύο στάδια.
Στο πρώτο στάδιο λαμβάνεται από τον ειδικό ιατρό, που ασχολείται με τις
παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, ένα λεπτομερές ιστορικό και τίθεται με
τη βοήθεια συμπληρωματικών εξετάσεων η διάγνωση που κρύβεται πίσω από
ένα πόνο στον αυχένα, στη μέση, ή στην πλάτη. Παράλληλα λαμβάνονται
υπόψη οι συνοδές παθήσεις, αν υπάρχουν, για το σχεδιασμό της θεραπείας.
Αν κριθεί απαραίτητο ζητείται η εκτίμηση και από ιατρούς άλλων
ειδικοτήτων.
Στη συνέχεια εκτός από την αρχική θεραπεία που θα συστηθεί, ανάλογα με
την πάθηση, προτείνεται συμπληρωματικά και το είδος της θεραπευτικής
άσκησης η οποία έχει αρχικά γενικά ως στόχο, τη διατήρηση της καλής
μυϊκής λειτουργίας, τη βελτίωση της ισορροπίας και της ιδιοδεκτικότητας,
την κινητοποίηση των αρθρώσεων, τη βελτίωση της αιματικής κυκλοφορίας
και της αναπνοής χωρίς όμως να διαταράσσει το πρόβλημα του ασθενή, που
συνήθως σε αυτό το στάδιο πονάει και αυτό είναι και τις περισσότερες
φορές το αίτιο που τον οδήγησε στον ιατρό.
Στο πρώτο στάδιο είναι απαραίτητη και η συμβολή του εξειδικευμένου
φυσικοθεραπευτή, για τον εξατομικευμένο σχεδιασμό της θεραπευτικής
άσκησης για τον κάθε ασθενή. Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι παλιότερες
απόψεις που πρότειναν σε κάποιον με πόνο στη σπονδυλική στήλη να μείνει
ακινητοποιημένος στο κρεβάτι για αρκετό καιρό, ακόμη και σε περίπτωση
κατάγματος, είναι λανθασμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια: