Ερωτική πράξη και ασθένειες

 

ΕΡΩΤΙΚΑ ,Αφροδίσια η απλώς σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα

Πρόκειται για ασθένειες που μεταδίδονται κατά τη σεξουαλική επαφή, με την Ερωτική σχέση ,το φιλί την κολπική η πρωκτική επαφή και με τον στοματικό ερωτά. Μερικά από αυτά είναι ακόμη σε χώρες της Αφρικάνικης Ηπείρου νοσήματα από τα οποία νεαρά άτομα χάνουν και τη ζωή τους ακόμη, και δεν είναι μόνο το AIDS που ευθύνεται για αυτό. Στις πιο κάτω φωτογραφίες βλέπετε νεαρή γυναίκα στην

εντατική μονάδα θεραπείας μετά από μεγάλη επέμβαση για σηπτική κοιλιά από ρήξη αποστήματος σαλπίγγων που προκλήθηκε από μόλυνση Γονοκοκκική (Βλεννόρροια). Αυτή η νόσος όπως και η Σύφιλης που ήτο μάστιγα και σε Ευρωπαϊκές χώρες έχουν περιορισθεί στο ελάχιστα και θεραπεύονται με απλά αντιβιοτικά όπως η πενικιλίνη και η τετρακυκλίνη. Στην Χώρα μας τα συνηθέστερα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα είναι οι πιο πολλές κολπίτιδες ,η ουρολοιμώξεις , τα κονδυλώματα και ο έρπις των γεννητικών οργάνων. Έχουμε δηλαδή δυο μεγάλες ομάδα από μικροοργανισμούς και ιούς που προκαλούν αυτά τα νοσήματα, πιο γνωστά είναι οι κολπίτιδες από κόκκους ,βακτηρίδια , τριχομονάδες , σαπρόφυτα , τοξόπλασμα και τα ύπουλα Χλαμίδια, παράσιτα που δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στις γυναίκες κυρίως που μπορούν να χάσουν την λειτουργία των σαλπίγγων και να μη μπορούν να κάνουν παιδία μετά. Θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε αυτό το νόσημα το οποίο είναι και γνωστό σαν ένα αίτιο της αδιευκρίνιστης ουρολοίμωξης, ΧΛΑΜΥΔΙΑ λοιπόν . Οι ιώσεις όπως Ηπατίτιδα , Έρπις , κονδυλώματα HPV Ιός, CMV των μεγαλοκυτταρικών εγκλείστων ,και το ADS το οποίο με την μεγάλη αναφορά που έγινε γύρω από αυτή την ακόμη θανατηφόρο νόσο , όλος ο κόσμος ξαναθυμήθηκε τα σεξουαλικά νοσήματα και σε πολλούς άλλαξε η σεξουαλική συμπεριφορά. Έγινε αντιληπτό ότι η πρόληψη είναι καθαρά το ασφαλές Σεξ με το ανδρικό προφυλακτικό , η αποφυγή όσο γίνετε της συχνής αλλαγής σεξουαλικών συντρόφων , και η καθαριότητα τόσο της περιοχής των σεξουαλικών οργάνων αλλά και των χεριών πριν από κάθε επαφή. Διαβάστε το κεφαλαίο Χλαμυδιακή μόλυνση… αυτά καταστρέφουν τις σάλπιγγες και τα αρχικά συμπτώματα είναι ελάχιστα και μπορεί να περάσουν χωρίς να θεραπευθεί η νόσος. Ένα νόσημα που δεν είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενο αλλά επίσης κάνει μεγάλη σημεία αθόρυβα είναι η τοξοπλάσμωση , όπως και η Ερυθρά είναι επίσης νοσήματα που θα ήθελα να διαβάσουν γυναίκες που πρόκειται να αρχίσουν την οικογένεια τους . Πρόληψη με ιατρικά τσεκ απ τακτικά , έλεγχο για χλαμύδια όσο πιο συχνά γίνετε και πάντα να φροντίζουμε την υγεία και των σεξουαλικών οργάνων.

Γονόρροια (βλεννόρροια): Αυτά που πρέπει να ξέρετε

Η γονόρροια ή βλεννόρροια όπως είναι επίσης γνωστή, είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται δια μέσου της σεξουαλικής επαφής. Η γονόρροια όπως και οι άλλες σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες, παρουσιάζουν μια σημαντική αύξηση της συχνότητας τους. Σύμφωνα με στατιστικές από το Ηνωμένο Βασίλειο, η συχνότητα της γονόρροιας έχει διπλασιαστεί κατά την τελευταία δεκαετία. Η γονόρροια προκαλείται από το μικρόβιο του γονόκοκκου που είναι γνωστό με την ονομασία Neisseria gonorrhea. Μεταδίδεται από άτομο σε άτομο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας οποιασδήποτε μορφής. Ανάλογα με το είδος της σεξουαλικής επαφής, κολπικής, στοματικής ή πρωκτικής μπορεί να προσβάλει όργανα και ιστούς των περιοχών αυτών. Πολλά άτομα που προσβάλλονται από τη γονόρροια μπορεί να μην παρουσιάσουν συμπτώματα. Η κατάσταση αυτή, δηλαδή χωρίς συμπτώματα, υπάρχει συχνότερα στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Όταν υπάρχουν συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται περίπου 10 μέρες μετά από την μετάδοση και προσβολή από το μικρόβιο. Στους άνδρες μπορεί να εμφανιστούν πυώδεις εκκρίσεις που εξέρχονται από την ουρήθρα. Η ουρήθρα καταλήγει στο άνοιγμα που βρίσκεται στο πρόσθιο μέρος του πέους από το οποίο εξέρχονται τα ούρα. Παράλληλα μπορεί να εμφανιστεί κοκκίνισμα στο άνοιγμα της ουρήθρας, φαγούρα, συχνοουρία, πόνος και κάψιμο κατά την ούρηση. Στις γυναίκες μπορεί να εκδηλωθεί πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση, συχνοουρία, εκκρίσεις από τον κόλπο που είναι πυώδεις με άσχημη μυρωδιά και ενοχλήσεις στην περιπρωκτική περιοχή. Στο 15% των γυναικών, τα βακτηρίδια θα εξαπλωθούν στη μήτρα και στις σάλπιγγες. Η προσβολή των σαλπίγγων μπορεί να είναι αιτία πρόκλησης στείρωσης στη γυναίκα. Κατά τη διάρκεια της συνουσίας η γυναίκα μπορεί να έχει πόνο. Είναι επίσης δυνατόν να έχει ανώμαλες απώλειες αίματος κατά την περίοδό της, πυρετό και πόνο στην κοιλιά. Εάν η γονόρροια παραμείνει χωρίς την κατάλληλη θεραπεία είναι δυνατόν να προκαλέσει στους άνδρες προστατίτιδα που είναι μια φλεγμονή και μόλυνση του προστάτη. Επίσης είναι δυνατόν να προκαλέσει επιδιδυμίτιδα και ορχίτιδα που είναι φλεγμονή με μόλυνση της επιδιδυμίδας και των όρχεων. Στις γυναίκες εάν παραμείνει χωρίς θεραπεία, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδη νόσο της πυέλου με κολπίτιδα και κίνδυνο στείρωσης. Πιο σπάνια το μικρόβιο της γονόρροιας εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος προκαλώντας σηψαιμία. Συνοδεύεται από πυρετό, εξάνθημα και αρθρίτιδα. Η αρθρίτιδα που παρατηρείται στη γονόρροια, μπορεί να προσβάλει μία ή περισσότερες αρθρώσεις. Μπορεί να προσβληθούν μεγάλες αρθρώσεις όπως τα γόνατα και οι αρθρώσεις του ισχίου. Παρατηρείται πόνος και μείωση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Σε άτομα που έχουν πρωκτικές επαφές ο γονόκοκκος μπορεί να προκαλέσει πρωκτίτιδα και μόλυνση του ορθού εντέρου. Σε άτομα που κάνουν στοματικό έρωτα, ο γονόκοκκος μπορεί να προκαλέσει μολύνσεις του λαιμού και γονοκοκκική φαρυγγίτιδα. Έγκυες γυναίκες που προσβάλλονται από τη γονόρροια εάν παραμείνουν χωρίς θεραπεία, είναι δυνατόν να μεταδώσουν το μικρόβιο στο παιδί τους. Στο νεογέννητο ο γονόκοκκος προκαλεί τη γονοκοκκική οφθαλμίτιδα. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή μόλυνση των ματιών του παιδιού. Η ασθένεια εμφανίζεται σε 1 έως 4 ημέρες μετά από την γέννηση και μπορεί να προσβάλει το ένα ή και τα δύο μάτια. Το νεογέννητο παρουσιάζει στις περιπτώσεις αυτές, κοκκινισμένα μάτια, πρήξιμο των βλεφαρίδων και πηκτές εκκρίσεις από τα μάτια που είναι πυώδεις. Συνοπτικά λοιπόν βλέπουμε ότι η γονόρροια προκαλεί:

Στους άνδρες: Γονοκοκκική ουρηθρίτιδα, προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα, ορχίτιδα, πρωκτίτιδα, μόλυνση του ορθού εντέρου, γονοκοκκική φαρυγγίτιδα και γονοκοκκική αρθρίτιδα

Στις γυναίκες: Γονοκοκκική ουρηθρίτιδα, κολπίτιδα, σαλπιγγίτιδα με κίνδυνο στείρωσης, φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, γονοκοκκική αρθρίτιδα, πρωκτίτιδα, γονοκοκκική φαρυγγίτιδα

Στα νεογνά: Γονοκοκκική οφθαλμίτιδα Η διάγνωση βασίζεται πάνω στο ιστορικό, στην κλινική εικόνα που περιλαμβάνει τα σημεία και συμπτώματα που έχει ο ασθενής. Η μικροβιολογική εξέταση και οι καλλιέργειες των παθολογικών εκκρίσεων μπορούν να δείξουν εάν υπάρχει ή όχι ο γονόκοκκος. Η θεραπεία είναι πολύ αποτελεσματική. Οι μολύνσεις από το γονόκοκκο βελτιώνονται γρήγορα με την αντιβίωση. Αντιβιοτικά της οικογένειας των κεφαλοσπορινών (cefixime, ceftriaxone), ή άλλα αντιβιοτικά όπως amoxicillin-clavulanic acid, ciprofloxacin, ofloxacin και azithromycin, είναι αποτελεσματικά εναντίον του γονόκοκκου. Μετά από την αρχική χορήγηση των αντιβιοτικών πρέπει να γίνεται ξανά έλεγχος διότι υπάρχει η πιθανότητα ο γονόκοκκος να έχει ανθεκτικότητα σε ορισμένα αντιβιοτικά και έτσι να χρειάζεται προσαρμογή της θεραπείας. Οι περιπτώσεις ασθενών που μολύνονται από περισσότερες από μία σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο δεν είναι σπάνιες. Για το λόγο αυτό, εάν γίνει διάγνωση σε κάποιον ότι πάσχει από μια τέτοια ασθένεια, θα πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσο έχει προσβληθεί και από άλλες και ανάλογα να υποβληθεί στη σχετική θεραπεία. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ελέγχονται για τη γονόρροια. Στα νεογέννητα παιδιά πρέπει να τοποθετείται συστηματικά κατά τη γέννησή τους ειδικό διάλυμα εναντίον του γονόκοκκου στα μάτια τους για σκοπούς πρόληψης της γονοκοκκικής οφθαλμίτιδας. Η πρόληψη βασίζεται στη χρήση προφυλακτικού. Οι ερωτικές σχέσεις με μόνο ένα ερωτικό σύντροφο ο οποίος να μην είναι μολυσμένος από το γονόκοκκο, αποτελούν επίσης μια αποτελεσματική πρόληψη. Τι είναι και πως μεταδίδεται ο έρπις των γεννητικών οργάνων; Ο έρπις των γεννητικών οργάνων είναι μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος. Προκαλείται από τον ιό HSV (Herpes Simplex Virus) τύπου 1 και 2. Η μόλυνση με τον ιό HSV2, προσβάλλει τα γεννητικά όργανα και μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής. Ο ιός βρίσκεται μέσα στα δερματικά έλκη που προκαλεί. Η επαφή με τα έλκη, μεταδίδει τον ιό. Επίσης ο ιός μπορεί να βρίσκεται και στο δέρμα της γεννητικής περιοχής έστω και εάν δεν υπάρχουν τοπικά σημεία λοίμωξης. Όταν ο ιός HSV προσβάλει τον οργανισμό παραμένει για πάντα. Προκαλεί κατά διαστήματα νέα κλινικά σημεία, με έλκη στην γεννητική περιοχή. Ο ιός HSV1 προκαλεί μολύνσεις κυρίως στο στόμα και στα χείλη (επιχείλιος έρπις). Ο ιός αυτός μετά από την πρώτη μόλυνση που θα προκαλέσει, παραμένει για πάντα στον οργανισμό. Έχει την ικανότητα να ενεργοποιείται ξανά και να δημιουργεί έλκη στα χείλη και στο στόμα. Αυτό συμβαίνει όταν ο ασθενής προσβάλλεται από πυρετό ή παρουσιάζει μια άλλη ασθένεια ή όταν για διάφορους λόγους μειώνεται η άμυνα του οργανισμού του. Ο ιός HSV1, εκτός από τον επιχείλιο έρπη μπορεί να προκαλέσει και έρπη των γεννητικών οργάνων. Αυτό συμβαίνει όταν η γεννητική περιοχή κάποιου ατόμου, έλθει σε επαφή με το σάλιο κάποιου άλλου που πάσχει από επιχείλιο έρπη. Η μόλυνση με τον ιό HSV1 των γεννητικών οργάνων και της γεννητικής περιοχής, συμβαίνει μόνο σε περίπτωση στοματικού έρωτα. Ποια είναι τα σημεία και συμπτώματα;

Τα πρώτα σημεία μετά από την προσβολή από τον ιό HSV2, εκδηλώνονται συνήθως μετά από 2 εβδομάδες. Αρχικά εμφανίζονται μικρές φουσκάλες πάνω στα γεννητικά όργανα ή στην περιοχή του πρωκτού. Στη συνέχεια σπάζουν και προκαλούνται τοπικά έλκη του δέρματος που συνοδεύονται από πόνο και κνησμό. Μπορεί να συνοδεύονται από διόγκωση των βουβωνικών λεμφαδένων, μια γενική αδιαθεσία και σπανιότερα πυρετό.

Τα έλκη επουλώνονται μετά από δύο εβδομάδες. Υπάρχει όμως η πιθανότητα να εμφανιστούν ξανά τα ίδια κλινικά σημεία. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι ασθενείς μολύνονται από τον ιό HSV2, χωρίς να το αντιληφθούν διότι τα συμπτώματα τους είναι ήπια ή ακόμη δεν παρουσιάζουν έλκη ή εάν τα παρουσιάσουν είναι περιορισμένα με αποτέλεσμα να θεωρήσουν ότι πρόκειται για κάτι άλλο. Οι ασθενείς που εκδηλώνουν κλινικά σημεία του έρπη των γεννητικών οργάνων, μπορεί να παρουσιάζουν υποτροπές της ασθένειας, με επαναλαμβανόμενα επεισόδια μέχρι και 4 έως 5 φορές το χρόνο. Σταδιακά όμως με το πέρασμα του χρόνου, η συχνότητα και η σοβαρότητα των νέων επεισοδίων του έρπη των γεννητικών οργάνων μειώνεται. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα άτομα που γνωρίζουν ότι έχουν προσβληθεί από τον ιό HSV, είναι πιθανόν να νιώθουν άβολα και να είναι στενοχωρημένα από το γεγονός αυτό.

Εγκυμοσύνη και έρπις γεννητικών οργάνων

Ο έρπις των γεννητικών οργάνων μπορεί να προκαλέσει σοβαρές και θανατηφόρες λοιμώξεις σε νεογνά των οποίων η μητέρα έχει ενεργό λοίμωξη στα γεννητικά όργανα κατά την ώρα του τοκετού. Εάν μια γυναίκα έχει ενεργό λοίμωξη με έρπητα κατά τον τοκετό, συστήνεται να γίνεται καισαρική τομή για να αποφευχθεί η μετάδοση και μόλυνση του νεογνού με τον ιό HSV. Πως γίνεται η διάγνωση; Η διάγνωση μπορεί να γίνει από την κλινική επισκόπηση των κλινικών σημείων της νόσου που θα κάνει ο γιατρός. Επίσης η λήψη δειγμάτων από τις δερματικές βλάβες μπορεί να βοηθήσει τη διάγνωση. Είναι δυνατόν στο υλικό αυτό να αναγνωρισθούν κύτταρα που μολύνθηκαν. Επίσης μπορεί να βρεθούν και αντιγόνα από τον ιό. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να δείξουν την ύπαρξη αντισωμάτων που δημιουργήθηκαν εναντίον του ιού HSV2 ή HSV1. Πόσο συχνή είναι η ασθένεια; Η συχνότητα του έρπη των γεννητικών οργάνων έχει αυξηθεί δραματικά.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύουν τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης των Ασθενειών των Ηνωμένων Πολιτειών, 1 από κάθε πέντε άτομα άνω των 12 ετών, έχει προσβληθεί από τον ιό HSV2.

Από το 1970 μέχρι σήμερα παρατηρήθηκε μια αύξηση της τάξης του 30%. Στους έφηβους η μόλυνση αυξήθηκε κατά 500%. Στους νεαρούς ενήλικες αυξήθηκε κατά 200%.

Στις γυναίκες ο έρπις των γεννητικών οργάνων είναι συχνότερη παρά στους άνδρες. Υπολογίζεται ότι 1 στις 4 γυναίκες έχει προσβληθεί από τον ιό HSV2. Αυτό πιθανόν να οφείλεται στο γεγονός ότι η μετάδοση από τον άνδρα στη γυναίκα είναι πιο εύκολη παρά το αντίθετο. Θεραπεία και πρόληψη Δεν υπάρχει θεραπεία σήμερα η οποία να εκριζώνει τον ιό από τον οργανισμό. Υπάρχουν φάρμακα εναντίον του ιού HSV, τα οποία μπορούν μειώσουν τη διάρκεια όπως και τη συχνότητα των εκδηλώσεων και υποτροπών της ασθένειας. Φάρμακα όπως η ακυκλοβίρη μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά και συστηματικά από το στόμα. Η καλύτερη πρόληψη σε περίπτωση σεξουαλικής επαφής είναι η χρήση προφυλακτικού. Εντούτοις η προστασία που δίνουν τα προφυλακτικά δεν είναι απόλυτη. Η περιοχή που πάσχει μπορεί να μην καλύπτεται και έτσι ο ιός να μεταδίδεται στο άλλο άτομο κατά την επαφή. Εάν ο ένας από τους δύο ερωτικούς συντρόφους παρουσιάζει έρπη γεννητικών οργάνων που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι προτιμότερο να μην έχουν ερωτική επαφή ενόσω υπάρχουν κλινικά σημεία. Είναι επίσης καλύτερα να χρησιμοποιούν προφυλακτικό.

Η μόλυνσης με χλαμύδια στον άντρα.

Η μόλυνση των ανδρών με τα βακτηρίδια χλαμύδα μπορεί να προκαλέσει στειρότητα.

Η μόλυνση με τα μικρόβια αυτά ήταν γνωστό ότι μπορούσε να προκαλέσει στείρωση στις γυναίκες. Τώρα για πρώτη φορά βρέθηκε σε έρευνα ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί και στον άνδρα. Τα χλαμύδια μεταδίδονται δια μέσου της σεξουαλικής επαφής. Η μόλυνση αυτή είναι η συχνότερη ασθένεια που μεταδίδεται δια μέσου του σεξ. Ερευνητές από τη Σουηδία εξέτασαν και παρακολούθησαν για 3 χρόνια, 244 ζευγάρια που είχαν πρόβλημα στειρότητας. Οι άνδρες που είχαν αντισώματα εναντίον του βακτηριδίου Chlamydia Trachomatis, γεγονός που έδειχνε ότι μολύνθηκαν με χλαμύδια, είχαν 33% λιγότερες πιθανότητες να τεκνοποιήσουν. Η μόλυνση με χλαμύδια φαίνεται ότι προκαλεί στειρότητα στον άνδρα λόγω του ότι μειώνει την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Η μόλυνση με χλαμύδια είναι επικίνδυνη διότι σε μεγάλο αριθμό ασθενών δεν προκαλεί συμπτώματα. Σε 50% των ανδρών και 90% των γυναικών, η μόλυνση με χλαμύδια δεν προκαλεί συμπτώματα. Το πρόβλημα καθίσταται πολύ σοβαρό διότι εκτός του ότι η μόλυνση με χλαμύδια δεν προκαλεί σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων συμπτώματα, κατά τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει μια ανησυχητική αύξηση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία η αύξηση αυτή κυμαίνεται από 10% έως 30%. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπολογίζεται ότι 10% των ανδρών πάσχουν από μόλυνση λόγω χλαμύδια Στις γυναίκες τα χλαμύδια προκαλούν φλεγμονή στον τράχηλο της μήτρας, στις σάλπιγγες, στις ωοθήκες, στην ουροδόχο κύστη, στην ουρήθρα και στην πύελο. Εκτός από στείρωση είναι επίσης αιτία εξωμήτριας εγκυμοσύνης. Στους άνδρες τα χλαμύδια είναι δυνατόν να προκαλέσουν φλεγμονή στους όρχεις, στην ουρήθρα και στην επιδιδυμίδα (επίμηκες σώμα που μεταφέρει το σπέρμα από τους όρχεις στο πέος). Στα παιδιά και ιδιαίτερα στα νεογέννητα που μολύνονται κατά τη γέννα, τα χλαμύδια προκαλούν φλεγμονές των ματιών, τύφλωση και πνευμονία. Είναι σημαντικό οι άνδρες να γνωρίζουν ότι τα χλαμύδια απειλούν τη γονιμότητα όχι μόνο των γυναικών αλλά και τη δική τους. Η νόσος μπορεί να αντιμετωπισθεί επιτυχώς με αντιβιοτικά. Εάν η μόλυνση δεν τύχει θεραπείας και γίνει χρόνια τότε οι πιθανότητες προβλημάτων και στειρότητας αυξάνονται. Η πρόληψη της μόλυνσης με χλαμύδια βασίζεται στο ασφαλές σεξ. Η χρήση προφυλακτικού προστατεύει από τα χλαμύδια. Η αποφυγή πολλών ερωτικών συντρόφων και οι μονογαμικές σχέσεις προφυλάσσουν επίσης από τη μόλυνση με χλαμύδια. Τα ζευγάρια που έχουν πρόβλημα στειρότητας πρέπει να ελέγχονται για μόλυνση με χλαμύδια. Περίπου 1 ζευγάρι στα 6 παρουσιάζει πρόβλημα τεκνοποίησης και στο 50% των περιπτώσεων αυτό οφείλεται σε προβλήματα του άνδρα. Αναλύσεις αίματος μπορούν να δείξουν εάν υπάρχει μόλυνση και ανάλογα να δοθεί αντιβίωση Τα κονδυλώματα Αναγνωρίζονται από τον γιατρό με την απλή κλινική εξέταση με ένα μεγεθυντικό φακό όταν είναι μικρά , η με το κολποσκόπιο από ειδικούς στην χρήση του γυναικολόγους. Παρουσιάζονται σαν μικρά αρχικά επάρματα ,εξογκώματα στο δέρμα οι τους βλεννογόνους , κλινικά διακρίνονται δυο τύποι τα οξυτονεί κονδυλώματα και τα πλατέα που είναι και χαρακτηριστικά συφιλιδικών αλλοιώσεων. Τα οξυτονεί κονδυλώματα είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα χαμηλής νοσηρότητας με τοπική επέκταση και εξόγκωση αυτών .Στα αρχικά σταδία προκαλούν κνησμό μόνο. Αυτά εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία μεγαλώνουν σαν όγκοι σε σχήμα ανθοκράμβης και όταν αυτοί επεκταθούν μπορούν να αποφράξουν την είσοδο του κόλπου . Εικόνα 1 Στην εικόνα βλέπετε κονδυλώματα στο αιδοίο και στον κόλπο γυναίκας που μόλις είχε γεννήσει ,χωρίς ευτυχώς να μεταδώσει την νόσο στο νεογνό. Αναγνωρίσθηκαν 60 διαφορετικοί ιοί των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων. Αυτοί μετά την λοίμωξη παραμένουν στο γεννητικό σύστημα για όλη τη ζωή. Μερικοί απ. αυτούς προκαλούν τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, αλλά οι περισσότερες από τις προκαλούμενες από τον ιό βλάβες, δεν είναι ορατές και δεν έχουν συμπτώματα. Μερικές απ αυτές συνδέονται με τον καρκίνο του τραχήλου, του κόλπου Κάθε χρόνο. Όπως και άλλοι ιοί, ο ιός των κονδυλωμάτων παραμένει στο σώμα ισόβια ,εκδηλώνοντας εξάρσεις και υφέσεις, έτσι ενώ αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα μια φορά υπάρχει η δυνατότητα να παρουσιαστούν στην περιοχή και πάλι. Κονδυλώματα παρουσιάζονται εκτός από τον κόλπο και σε άλλες περιοχές των γεννητικών οργάνων, την ουρήθρα, τον πρωκτό, και σπανίως τον λάρυγγα και την γλώσσα . Για να εμφανισθούν τα κονδυλώματα περνούν 2-3 εβδομάδες από την μόλυνση. Στις έγκυες γυναίκες ή σε παρουσία άλλων κολπικών φλεγμονών, η ανάπτυξη είναι ταχύτερη. μεταδίδονται μόνο με την κολπική και πρωκτική επαφή και με τον στοματικό ερωτά ,πολύ σπάνια , τα κονδυλώματα μπορεί να μεταδοθούν στο έμβρυο κατά την διάρκεια του τοκετού. Η Διάγνωση επιβεβαιώνετε με μικροσκοπική εξέταση δείγματος του ιστού Το τεστ ΠΑΠ μπορεί να ανακαλύψει, προκαρκινωματώδεις καταστάσεις που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων. Η έγκαιρη αντιμετώπιση των οποίων μπορεί να προλάβει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Μόνιμος θεραπεία δεν υπάρχει . Αν και αυτά συνήθως υποτροπιάζουν, τα κονδυλώματα μπορούν να αντιμετωπισθούν με διάφορους τρόπους. Μπορούν να αφαιρεθούν με επανειλημμένη εφαρμογή ποδοφυλλίνης η άλλων κυταροστατικών υγρών . Άλλες πιο γρήγορες για την αντιμετώπιση του προβλήματος τεχνικές είναι όλες χειρουργικές διαθερμίες ,καυτηριασμοί , κλασική χειρουργική εξαίρεση , χειρουργική εξαίρεση (εξαέρωση των κονδυλωμάτων με ακτίνες Laser , κρυοχειρουργική (κρυοπηξία) και η εφαρμογή ποδοφυλλίνης ή οξέος. Πραγματική Προστασία δεν υπάρχει και ο κυριότερος λόγος είναι ότι πολλά άτομα που είναι φορείς δεν το γνωρίζουν διότι είναι ασυμπτωματικά. Δεν υπάρχει ακόμη ανοσοβιολογική διερεύνηση αυτών , το τεστ ΠΑΠ με την μέθοδο της υγρής σταγόνας είναι το πλέων έγκυρο και προηγμένο τεστ πρόληψης. Τα προφυλακτικά (τόσο το ανδρικό αλλά κυρίως το γυναικείο ) προσφέρουν προστασία από τον ιό των κονδυλωμάτων. Όταν στην σεξουαλική επαφή υπάρχουν πολλά υγρά ο ιός μπορεί να διαχυθεί πέρα από την από το προφυλακτικό προστατευόμενη περιοχή. Άρα και καταστάσεις που προκαλούν υπερέκκριση υγρών από την γυναίκα στην επαφή πρέπει να διερευνούνται σχολαστικά. Δέχθηκα πολλές ερωτήσεις για αυτό το θέμα και έτσι με την αναφορά αυτή απαντώ σε όλες σας . Διευκρινίζω ότι είναι χαμηλής νοσηρότητας νόσημα εάν ο σύζυγος σας το έχει και εσείς δεν κολλήσατε ακόμη τότε η απάντηση στο τι θα κάνετε τώρα που θέλετε παιδί είναι ότι θα έχετε ελεύθερες επαφές χωρίς προφυλακτικό μόνο το διάστημα που προσπαθείτε για παιδί. Ο σύζυγος σας θα έχει φυσικά κάνει τις ανάλογες θεραπευτικές προσπάθειες. Εάν παρουσιάζει συχνά νέα επάρματα δυο πράγματα συμβαίνουν η είναι ο ίδιος ασθενικός χωρίς αντίσταση στον ιό η το κολλάει από αλλού και πάλι. Τα χλαμυδια μικροσκοπικά παράσιτα του ουροποιητικού αλλά και των έσω γεννητικών οργάνων είναι μαζί με τα σαπρόφυτα αυτά που προκαλούν την ΝSU («μη ειδική ουρηθρίτιδα») είναι από τα πιο συνηθισμένα αφροδίσια νοσήματα και μολύνει ένα στα πεντακόσια σεξουαλικά δραστήρια άτομα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται σε επτά έως δέκα ημέρες μετά τη σεξουαλική πράξη με μολυσμένο ερωτικό σύντροφο. Μεταδίδετε και με ακάθαρτα υγρά χέρια και η νόσος είναι δυνατόν να εμφανιστεί χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά ερωτική επαφή. Η θεραπεία κρατά αρκετό καιρό και βασίζεται στην αντιβίωση. Οι άνδρες μολύνονται συχνότερα κατά 80% , από τις γυναίκες στις οποίες και μεταδίδουν το νόσημα. Πρώτο φανερό σύμπτωμα στους άνδρες είναι ένα κάψιμο στην άκρη του πέους, που γίνεται κυρίως αισθητό με την πρωινή ούρηση. Από το πέος βγαίνει ένα διαυγές έκκριμα, που σταδιακά γίνεται παχύρρευστο, όσο η μόλυνση δεν αντιμετωπίζετε . Τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν, αλλά η μόλυνση να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση και να μεταδοθεί. Στις γυναίκες η ΝSU ενδέχεται να μην εμφανίζει ενοχλητικά συμπτώματα. Δεν αποκλείεται όμως να παρατηρηθεί μια μικρή αύξηση στις εκκρίσεις του κόλπου. Εάν μολυνθεί από αυτά ο ένας από τους δυο συντρόφους πρέπει απαραιτήτως να ακολουθήσει θεραπευτική αγωγή και ο άλλος. Στις γυναίκες το πρόβλημα είναι ότι προχωρούν τα παράσιτα αυτά από τον κόλπο(κολπίτιδα) στην μήτρα (ενδομητρίτιδα)μέσα και μετά στις σάλπιγγες(σαλπιγγίτιδα) όπου εάν παραμείνουν αθεράπευτα προκαλούν έντονη σαλπιγγίτιδα που παραμορφώνει τις σάλπιγγες οι οποίες μετά χάνουν την λειτουργικότητα τους και οι γυναίκα δεν μπορεί να τεκνοποίηση με την απλή σεξουαλική επαφή. η θεραπεία δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, γιατί η νόσος δεν εμφανίζει επώδυνα η ενοχλητικά συμπτώματα. Η γυναικολογική εξέταση δεν καταλήγει σε αξιόπιστη διάγνωση της αρρώστιας. Ακριβής διάγνωση γίνεται μόνο στο μικροβιολογικό εργαστήριο με την καλλιέργεια κολπικών εκκρίσεων. Η απουσία συμπτωμάτων σημαίνει ότι η νόσος μπορεί στο μεταξύ να εξελίσσεται και όταν πια αρχίσει καθυστερημένα η θεραπεία της, να μην είναι αποτελεσματική. Φυσικά, αν ο φορέας αλλάζει διαρκώς σεξουαλικούς συντρόφους, μπορεί να μεταδώσει εν αγνοία του την αρρώστια σε πολλούς ανθρώπους Ο Έρπις των γεννητικών οργάνων είναι ένα από τα τρία πλέον συχνά μεταδιδόμενα νοσήματα και η επίπτωση του αυξάνει στα ανεπτυγμένα κράτη όπου είναι η συνηθέστερη αιτία γεννητικών ελκών. Ο τύπος ΗVS-2 είναι η αιτία των περισσότερων περιστατικών έρπητα γεννητικών οργάνων και της ερπητικής φαρυγγίτιδας σε έφηβους και ενήλικες, Είναι περισσότερο συχνός απ’ ότι παλαιότερα εθεωρείτο, προσβάλλοντας το 10 – 40% των ενηλίκων. Ο πρωτογενής έρπητας γεννητικών οργάνων αναφέρεται στο πρώτο στάδιο της ερπητικής λοίμωξης, ανεξάρτητα του αν οφείλεται στον ΗVS-2 (50 – 93%) ή στο ΗSV-I (7 – 50%). O Πρωτογενηςνής έρπητας γεννητικών οργάνων μπορεί να είναι πρωτοπαθής έρπητας γεννητικών οργάνων, το πρώτο επεισόδιο, χωρίς ενδείξεις για προηγούμενες λοιμώξεις από τον ΗSV-2 ή ΗSV-1, ή μη-πρωτοπαθής αρχικός έρπητας των γεννητικών οργάνων, το πρώτο επεισόδιο του νοσήματος, χωρίς ενδείξεις για προηγουμένη λοίμωξη από τον HSV-2 τον ΗSV-1. Ο υποτροπιάζων έρπητας γεννητικών οργάνων αναφέρεται, στο δεύτερο ή μεταγενέστερα κλινικά επεισόδια προκαλούμενα από τον ΗSV-2 ή ΗSV-1.Η λοίμωξη από έρπητα γεννητικών οργάνων με κλινικά συμπτώματα, είναι υπεύθυνη για ένα τμήμα μόνο της συνολικής εικόνας, γιατί η λοίμωξη και η μετάδοση του ιού είναι ασημπτωματική. Ο ΗSV-1 προκαλεί και την αρχική υποτροπιάζουσα λοίμωξη της στοματοχειλικής και προσωπικής περιοχής. Ο ΗSV-1 προκαλεί μια από τις συχνότερες για τον άνθρωπο ιογενείς λοιμώξεις, με συχνότητα στους ενήλικες 60 – 80% . Η Μετάδοση Η μετάδοση γίνεται μετά από στενή προσωπική επαφή, συνήθως σεξουαλική, κατά τη διάρκεια ασυμπτωματικής λοίμωξης αλλά συχνότερα συμπτωματικής αποβολής του ιού στα σημεία επαφής στόμα η γεννητικά όργανα . Έτσι, μερικά άτομα μολύνονται «σιωπηλά» και στην συνέχεια μεταδίδουν τον ιό σε άλλους, κάποια χρόνια μετά τη μόλυνση.

Το συνολικό ποσοστό μετάδοσης της ΗSV-2 λοίμωξης, σ’ έναν οροαρνητικό σύντροφο υπολογίζεται να είναι 5 -10% ανά έτος .17% για γυναίκες και 4% για άνδρες), Ο κίνδυνος της μετάδοσης είναι μεγαλύτερος, όταν υπάρχουν κλινικά ορατές βλάβες και ο κυρίαρχος παράγοντας για την μετάδοση είναι ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων κατά τη διάρκεια της ζωή , ο μεγαλύτερος αριθμός ατόμων οροθετικών βρίσκεται σε πόρνες και άλλα άτομα με έντονη σεξουαλική δραστηριότητα ,κυρίως με συχνές αλλαγές σεξουαλικών συντρόφων Ο Υποτροπιάζων έρπητας των γεννητικών οργάνων Ένα σοβαρό πρόβλημα, για ασθενείς με έρπητα γεννητικών οργάνων , είναι η τάση του να υποτροπιάζει. Η συχνότητα των υποτροπών ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των ατόμων. Όσο σοβαρότερη είναι η πρωτογενής λοίμωξη, τόσο πιθανότερη και η συχνότητα των υποτροπών μετά .υποτροπές συχνότατες παρουσιάζονται και στον επιχείλιο έρπη. Από τους ασθενείς με υποτροπές, το 1/3 έχουν 2 ή 3 υποτροπές το χρόνο, 1/3 έχει 4 με 7, και ένα επιπλέον τρίτο έχει περισσότερες. Ο ΗSV-2 είναι περισσότερο πιθανό να υποτροπιάσει στη γεννητική χώρα απ’ ότι ο ΗSV-1, ο οποίος υποτροπιάζει πολύ πιο συχνά στη στοματοχειλικής περιοχή. Παράγοντες που μπορεί να προδιαθέτουν σε υποτροπές έρπητα γεννητικών οργάνων, σε κάποιους ασθενείς περιλαμβάνουν το στρες και την έμμηνο ρύση. Μεταξύ των κλινικά μη εμφανών επεισοδίων, ο ιός μπορεί να επαναδραστηριοποιηθεί και να αποβληθεί χωρίς συμπτώματα αλλά και έτσι να μολύνονται νέοι σύντροφοι Νεογνικός έρπητας Ο νεογνικός έρπητας είναι εξαιρετικά σοβαρό νόσημα υψηλή θνησιμότητα και νοσηρότητα. Το νεογέννητο, που βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, είναι εκείνο, του οποίου η μητέρα παρουσιάζει την πρώτη προσβολή από έρπητα γεννητικών οργάνων κατά τον τοκετό. Αυτό που επίσης πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι όλες αυτές οι ασθένειες ο έρπις στα χείλη στα γεννητικά όργανα ο έρπις ζωστήρας και η ανεμοβλογιά η παιδική ασθένεια είναι όλες ασθένειες που προκαλούνται από πολύ συγγενικούς ιούς . Είναι μια πολύ σοβαρή νόσος για τα νεογνά . είναι μια πολύ προβληματική νόσος σαν κοινωνικό πρόβλημα διότι όπως μάθαμε πιο πανό μεταδίδετε και από εντελώς ασυμπτωματικά άτομα τα οποία μεταδίδουν την νόσο χωρίς να γνωρίζουν ότι και αυτοί την έχουν μέσα τους.