Η πολλαπλή κατάσταση είναι μια νευρολογική παθολογία , η οποία επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, ιδιαίτερα τη μυελίνη : το περίβλημα που καλύπτει και προστατεύει τις νευρικές ίνες και τους ίδιους τους νευρώνες και βοηθά (επιταχύνει) τη μετάδοση ηλεκτρικών παλμών . Η απώλεια μυελίνης ( απομυελίνωση )
διακυβεύει τη μεταφορά του νευρικού σήματος μέσα στον εγκέφαλο και από τον εγκέφαλο στο υπόλοιπο σώμα (και αντίστροφα), με την εμφάνιση μιας μάλλον μεταβλητής σειράς συμπτωμάτων, το αποτέλεσμα αυτής της ελαττωματικής νευρικής επικοινωνίας. Οι περιοχές που επηρεάζονται από απομυελίνωση προκαλούν φλεγμονώδεις αλλοιώσεις ( πλάκες ) που μπορούν να πάρουν την εμφάνιση σκληρυμένων περιοχών, ουλές: εξ ου και ο όρος σκλήρυνση . Αυτές οι πλάκες σε ένα άτομο με Ms μπορεί να εμφανιστούν σε διαφορετικές θέσεις του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, γι 'αυτό και η ασθένεια αναφέρεται ως πολλαπλή σκλήρυνση .
2. Μια (ακόμα) άγνωστη παθολογία.
Όταν λέμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια άγνωστη παθολογία, δεν αναφέρουμε τους μηχανισμούς δράσης της, αλλά την αιτιολογία της νόσου, την οποία γνωρίζουμε πολύ, αλλά όχι ακόμα για να εντοπίσουμε μια αιτία . Η βλάβη της μυελίνης , στη βάση της νόσου, οφείλεται σε μια ανωμαλία του ανοσοποιητικού συστήματος , η οποία προκαλεί τη δική της επίθεση σε ένα αυτοτελές συστατικό του οργανισμού (στην πραγματικότητα μυελίνη), γι 'αυτό συχνά μιλάμε για πολλαπλή σκλήρυνση ως αυτοάνοση ή πιο σωστή ανοσο-μεσολαβούμενη ασθένεια . Αυτό που προκαλεί αυτή την ανώμαλη αντίδραση στη μυελίνη και ποιες είναι οι κύριες αιτίες της νόσου δεν είναι απολύτως σαφές. Αυτό που φαίνεται να είναι σαφές είναι ότι το Sm οφείλεται τόσο σε συμβολή γενετικών όσο και περιβαλλοντικών παραγόντων. Στην πραγματικότητα, γνωριζουμε ότι σε ομοζυγωτικά δίδυμα , αν κάποιος έχει πολλαπλή σκλήρυνση, ο άλλος έχει περίπου μία πιθανότητα να αναπτύξει την ασθένεια σε τέσσερα, ενώ στους ετερογλυφικούς αδελφούς η πιθανότητα μειώνεται στο 1 στους 30 , τόσο πολύ ώστε να μιλάμε για γενετική προδιάθεση και όχι γενετική ασθένεια . Μεταξύ των περιβαλλοντικών παραγόντων που σχετίζονται με μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου, υπάρχουν αντ 'αυτού: η συνήθεια του καπνίσματος (η υπόθεση είναι ότι ορισμένες ουσίες που περιέχονται μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος), χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D , υψόμετρο και μετά έκθεση στον ήλιο και πάλι βιταμίνη D). και έκθεση σε λοιμώξεις , όπως ο ιός Epstein Barr .
3. Νόσος των νέων.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει παντού, όπου υπάρχουν διαθέσιμα επιδημιολογικά στοιχεία (με εκτιμήσεις που κυμαίνονται από 2,5 έως 3 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως, περίπου 700 χιλιάδες στην Ευρώπη ) και συγκαταλέγεται στις πιο κοινές νευρολογικές ασθένειες στον πληθυσμό των ανηλίκων. Αλλά γνωρίζουμε ότι είναι πιο συνηθισμένο στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη - στην τελευταία έκδοση του Ατλας για τη σκληρυνση κατά πλακας οι υψηλότερες επικρατούσες επικρατούν στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη - και ότι στη χώρα μας η επίπτωση είναι περίπου μία περίπτωση για κάθε χίλιους ανθρώπους. Όχι χωρίς περιφερειακές διακυμάνσεις - όπως συμβαίνει στη Σαρδηνία όπου η επίπτωση είναι σχεδόν διπλή - και το φύλο: οι γυναίκες έχουν διπλό κίνδυνο να λάβουν τη διάγνωση του Sm. Τα περισσότερα άτομα με SM λαμβάνουν μια διάγνωση ηλικίας 20 έως 40 ετών και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και νωρίτερα, ως παιδιά (εκτιμάται ότι μεταξύ 5 και 10% των διαγνώσεων εμφανίζονται ήδη στην παιδιατρική ηλικία).
4. Πολλά συμπτώματα για μια μόνη ασθένεια.
Ένα από τα χαρακτηριστικά με τα οποία παρουσιάζεται η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η ακραία μεταβλητότητα και η μη προβλεψιμότητα, ξεκινώντας από τα συμπτώματα με sui μπορεί να συμβεί, έτσι ώστε, όπως καθορίζεται από τον Aism , καμία περίπτωση Sm δεν είναι η ίδια με άλλη και δεν , καθώς η κλινική πορεία μπορεί να αλλάξει ακόμη και σε μία μόνο περίπτωση. Μεταξύ των συνηθέστερων εκδηλωσεων της παθολογίας, λόγω ελαττώματος της νευρικής επικοινωνίας λόγω της απώλειας της μυελίνης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, υπάρχουν: οπτικές διαταραχές (μείωση ή διπλασιασμός της όρασης ή ανεξέλεγκτες κινήσεις του οφθαλμού). δυσκολία συντονισμού των κινήσεων , οι οποίες μπορεί μερικές φορές να φαίνονται ανεξέλεγκτες και να διατηρούν την ισορροπία. κόπωση με απώλεια μυϊκής δύναμης . απώλεια ευαισθησίας στη θερμότητα , το κρύο ή το άγγιγμα. μούδιασμα και μυρμήγκιασμα. πόνος ; γνωστικές διαταραχές (στο επίπεδο της προσοχής, της συλλογιστικής, της μάθησης και της μνήμης). γλωσσικές δυσκολίες .
5. Ένα όνομα με πολλά πρόσωπα.
Ο ιταλός Σύνδεσμος για την Σκλήρυνση κατά Πλάκας αναγνωριζει τέσσερις τύπους σκλήρυνσης κατά πλάκας , με βάση τους διάφορους τύπους κλινικής πορείας (απρόβλεπτος όμως κατά τη στιγμή της διάγνωσης), εκτός από τον ένα πέμπτο, καθορισμένο καλοήθη, διαφορετικό από τους άλλους, διότι δεν επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, εμφάνιση γενικά με δύο οξεία επεισόδια από τα οποία παρατηρείται πλήρης ανάκαμψη και δεν αφήνει καμία αναπηρία. Από τις τέσσερις κύριες μορφές - με μια πορεία υποτροπής-απομάκρυνσης (Sm-Rr). δευτερευόντως προοδευτική . κυρίως προοδευτική και με προοδευτική πορεία με υποτροπές - η συχνότητα εμφάνισης υποτροπιάζουσας-διαλείπουσας πορείας (που χαρακτηρίζεται από οξεία επεισόδια ασθένειας διαστρεβλωμένη με περιόδους ύφεσης) είναι η πιο κοινή, αρχικά επηρεάζοντας περίπου το 85% των ανθρώπων με Sm . Αρχικά επειδή με την πάροδο του χρόνου ένα καλό ποσοστό αυτών των ανθρώπων βιώνει βαθμιαία επιδείνωση των φυσικών συνθηκών (στην δευτερευόντως προοδευτική μορφή). Στην πρωτεύουσα προοδευτική μορφή (περίπου το 15% των ανθρώπων με Sm), τα συμπτώματα βαθμιαία επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου χωρίς πραγματικές υποτροπές, όπως συμβαίνει στην προοδευτική πορεία με υποτροπές.
6. Θεραπείες εναντίον Sm (ΣΚΠ).
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας , δηλαδή, δεν υπάρχει σχέδιο επίθεσης που να αποσκοπεί στην εξάλειψη των υποκείμενων αιτίων της ασθένειας , η οποία είναι από μόνη της χρόνια. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα φάρμακα που μπορούν να καταπολεμήσουν τα συμπτώματα , να μετριάσουν τη διάρκεια και τη σοβαρότητα των επιθέσεων , να επιταχύνουν την αποκατάσταση, να προλάβουν και να μειώσουν την εμφάνιση υποτροπών και να καθυστερήσουν την πρόοδο της νόσου. Για τις μεθόδους χρήσης,διακρινονται κλασικά δύο είδη φαρμάκων: τα φάρμακα "επίθεσης", τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται για περιορισμένο αριθμό ημερών, κατά τη διάρκεια υποτροπών (βλέπε στεροειδή φάρμακα με αντιφλεγμονώδη δράση) και "μακροπρόθεσμα" σχεδίασε, όπως υποδηλώνει το όνομα, να ενεργεί στη μακρά πορεία , τροποποιώντας και καθυστερώντας την πρόοδο της νόσου. Αυτή η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει ανοσοκατασταλτικά , ανοσοδιαμορφωτές και μονοκλωνικά αντισώματα που έχουν τον ρόλο του ελέγχου, τροποποίησης και μείωσης της απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος (σύμφωνα με τη συμμετοχή ενός ανοσοδιαμεσολαβούμενου μηχανισμού στη βάση της ασθένειας). Σε αυτά προστίθενται στη συνέχεια μια σειρά από λεγόμενες συμπτωματικές θεραπείες για τη θεραπεία των συμπτωμάτων που συνοδεύουν το Sm, όπως άγχος, πόνο, δυσκοιλιότητα, διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος και κατάθλιψη.
7. Και τα βλαστικά κύτταρα;
Στις αρχές του έτους, μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Γένοβας, συντονισμένη από τον Gianluigi Mancardi, παρουσίασε μια μελετη για τη νευρολογία που πρότεινε ότι μια μεταμόσχευση αιματοποιητικών βλαστικών κυττάρων - που ηδη εκτελειται , σε ορισμένες περιπτώσεις, στην εθνική επικράτεια - αποτελεσματική (μειώνοντας σημαντικά τον αριθμό των νέων εγκεφαλικών βλαβών) σε σύγκριση με μια τυποποιημένη θεραπεία , σε σοβαρές μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας . " Η διαδικασία με τα βλαστοκύτταρα, " σχολίασε ο Mancardi , " φαίνεται να επαναφέρει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς ." Ταυτόχρονα, διεξάγεται έρευνα για τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα με το διεθνές πρόγραμμα Mesems που συντονίζεται από τον Antonio Uccelli του Πανεπιστημίου της Γένοβας , μια μελέτη φάσης ΙΙ που μέχρι στιγμής κατέδειξε την ασφάλεια της μεσεγχυματικής θεραπείας σε άτομα με Sm .
8. Όχι μόνο τα κύτταρα και τα ναρκωτικά.
Η ζωή ενός πλήρους βίου, που εγγυάται μια ικανοποιητική ποιότητα ζωής στο άτομο με S m , σημαίνει όχι μόνο την καταμέτρηση των ναρκωτικών , των οποίων η πρόσβαση, η Aism καταγγέλλει, δεν είναι καθόλου ομοιόμορφη στην ιταλική επικράτεια, ειδικά για τα καινοτόμα, το πρόβλημα που πηγαίνουν καθυστερήσεις στην παράδοση νεων θεραπειων και επιβάρυνση του κόστους για συμπτώματα για πολλούς ανθρώπους με Sm . Υπάρχει επίσης ανάγκη για μια κατάλληλη (εξατομικευμένη) διαδικασία αποκατάστασης , η οποία αποτελείται από φυσιοθεραπεία , νευροκινητική επανεκπαίδευση , λογοθεραπεία , αποκατάσταση σφιγκτήρων και γνωστικών διαταραχών , κοινωνική επανένταξη και ψυχολογική υποστήριξη , διότι η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει όχι μόνο τη φυσική και " μόνο στα ορατά συμπτώματα, αλλά και στα αόρατα, τα οποία είναι εξαιρετικά άκυρα ", όπως υπενθύμισε η Roberta Amadeo, πρόεδρος του Aism , την παρουσίαση της ημερήσιας διάταξης της πολλαπλής σκλήρυνσης στη Γερουσία.
9. Ένα πρόγραμμα για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Έχουν μετονομαστεί σε πρόσκληση για δράση , την Ατζεντα σκπ : κατάλογο προτεραιοτήτων για τους ανθρώπους με Sm, δεσμεύσεις να έχουν συγκεκριμένες απαντήσεις που βοηθούν να ξεπεραστούν τα εμπόδια που εξακολουθούν να υπάρχουν, που τους εμποδίζουν να ζήσουν μια πλήρη ζωή και έχοντας (όπως υπενθυμίζεται από το σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας της Παγκόσμιας Ημέρας) σε επαρκείς οδούς έγκαιρης διάγνωσης, θεραπείας, εργασίας, εκπαίδευσης. Η πρόσκληση για δράση αναφέρεται στην ανάγκη να μετατραπούν σε δράση οι δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν τον Χάρτη των Δικαιωμάτων των Ανθρώπων με τον περασμένο χρόνο, με αιτήσεις διαγνωστικής θεραπευτικής βοήθειας σε όλες τις περιφέρειες, εγγύηση έγκαιρης πρόσβασης , όχι επαχθής και ομοιογενής φάρμακα · εξασφάλιση εξατομικευμένων μαθημάτων αποκατάστασης . δυνατότητα ολοκλήρωσης των αναγκών σε φροντίδα και εργασία (σε κανονιστικό και συμβατικό επίπεδο) · κατάλληλες αξιολογήσεις και αξιολογήσεις της αναπηρίας , της αναπηρίας και της αναπηρίας, καθώς και την εξασφάλιση επαρκούς δομής και χρηματοδότησης για το Sm.
10. Εγκυμοσύνη.
Μπορείτε να έχετε ένα παιδί εάν πάσχετε από σκλήρυνση κατά πλάκας ; Το ερώτημα είναι σημαντικό, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά νεαρά κορίτσια που υποφέρουν από αυτή την ασθένεια, η οποία επηρεάζει τις γυναίκες κατά μέσο όρο δύο φορές πιο συχνά από τους άνδρες. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε λοιπόν είναι ότι το Sm δεν είναι μια κληρονομική νόσος και επομένως δεν υπάρχει κίνδυνος να μεταδοθεί απευθείας στα παιδιά τους και ακόμη και οι γενετικοί κίνδυνοι που οι απόγονοι τους αναπτύσσουν την ασθένεια είναι χαμηλοί κάτω από το 4% . Οι μελέτες που διεξήχθησαν μέχρι σήμερα δείχνουν επίσης ότι η κατοχή ενός παιδιού δεν επηρεάζει σημαντικά την πορεία της νόσου μακροπρόθεσμα . Επομένως είναι συνήθως πιθανό να σχεδιάσετε μια εγκυμοσύνη χωρίς φόβο, γνωρίζοντας όμως ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος υποτροπής τους πρώτους τρεις μήνες μετά τη γέννηση. Ένας κίνδυνος για το αγέννητο παιδί προέρχεται από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να κρατήσει το Sm στον κόλπο και γι 'αυτό είναι απαραίτητο να μιλήσετε με το γιατρό σας πριν κάνετε την εγκυμοσύνη , επειδή μπορεί να χρειαστεί να αναστείλετε τις θεραπείες τους μήνες που ακολουθούν τη σύλληψη .
Δεν υπάρχουν σχόλια: