Φάρμακα για τη θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης

Φάρμακα και θεραπείες

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια αναπηρική και δυστυχώς μη αναστρέψιμη ασθένεια. επομένως δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για πραγματική φαρμακολογική περίθαλψη. Σε κάθε περίπτωση, η χορήγηση φαρμάκων και η εφαρμογή παράλληλων θεραπευτικών στρατηγικών (φυσικοθεραπεία, λογοθεραπεία, επαγγελματική θεραπεία) μπορεί να αποτρέψει τις επιπλοκές, να καθυστερήσει την αναπηρία και να βελτιώσει όσο το δυνατόν περισσότερο την ποιότητα ζωή του ασθενούς. Μερικοί ασθενείς ενθαρρύνονται να ακολουθούν ομάδες υποστήριξης και ψυχοθεραπευτικές θεραπείες, με στόχο την αποδοχή της νόσου.

Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα για τον έλεγχο των συμπτωμάτων είναι: ιντερφερόνες, ανοσοσφαιρίνες, στεροειδή, αντισπασμωδικά (σπασμολυτικά), αντικαταθλιπτικά και χολινεργικά φάρμακα για τη μείωση των διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος.

Ακολουθούν οι κατηγορίες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται περισσότερο στη θεραπεία κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας, και μερικά παραδείγματα φαρμακολογικών ειδικοτήτων. εναπόκειται στον γιατρό να επιλέξει το δραστικό συστατικό και τη δοσολογία που είναι πιο κατάλληλη για τον ασθενή, με βάση τη σοβαρότητα της ασθένειας, την κατάσταση υγείας του ασθενούς και την ανταπόκρισή του στη θεραπεία:

Στεροειδή : Η χορήγηση κορτικοστεροειδών σε οξείες επιθέσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας ενδείκνυται για βραχυπρόθεσμη βελτίωση των συμπτωμάτων. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι μέχρι σήμερα η δοσολογία και η διάρκεια της ιδανικής θεραπείας εξακολουθούν να μελετώνται.

• Πρεδνιζόνη (π.χ. Deltacortene , Lodotra ): περίπου, πάρτε μια δραστική δόση 5-60 mg την ημέρα. Μην πάρετε το φάρμακο για πολύ μεγάλες περιόδους.
• Μεθυλπρεδνιζολόνη (π.χ. Advantan , Methylpre , Depo-medrol , Medrol , Urbason ): γενικά, είναι δυνατόν να ληφθεί μια δόση φαρμάκου που κυμαίνεται από 4 έως 48 mg ημερησίως, από του στόματος . Το φάρμακο μπορεί επίσης να χορηγηθεί ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά . Συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
• Dexamethasone (π.χ. Decadron , Soldesan ): για να εξουδετερωθεί η φλεγμονή που συνοδεύει τη σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι δυνατόν να ληφθεί το φάρμακο από το στόμα, με δόση 30 mg / ημέρα για μια εβδομάδα, ακολουθούμενη από 4-12 mg ημερησίως το μήνα.

Παρενέργειες μακροχρόνιας θεραπείας στεροειδών: αλλοίωση της διάθεσης, αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης, καταρράκτης , αύξηση βάρους, υπεργλυκαιμία

Ανοσοδιαμορφωτές : μονοκλωνικά αντισώματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

• Natalizumab (π.χ. Tysabri) : το φάρμακο παρεμβαίνει στη μεταφορά δυνητικά επιβλαβών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, εμποδίζοντας τους να φθάσουν στο επίπεδο του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού . Αυτό το φάρμακο αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας (εγκεφαλική λοίμωξη με δυσοίωνο αποτέλεσμα), επομένως δεν συνιστάται η μακροχρόνια χρήση του. Το φάρμακο πρέπει να χορηγείται σταγόνα-σταγόνα, σε διάστημα 4 ωρών. Είναι δυνατή η επανάληψη της χορήγησης κάθε 4 εβδομάδες. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
• Glatiramer (π.χ. Copaxone ): ενδείκνυται για τη μείωση της συχνότητας υποτροπών σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα σκλήρυνση κατά πλάκας. Συνιστάται η χορήγηση του ενέσιμου φαρμάκου κάτω από το δέρμα , σε ενδεικτική δοσολογία 20 mg ημερησίως. Η χορήγηση του φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει καυτές λάμψεις και δυσκολία στην αναπνοή αμέσως μετά την ένεση. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
• Η μιτοξαντρόνη (π.χ. Onkotrone, Novantrone, Mitoxantrone SAN): περίπου, συνιστάται η έναρξη της θεραπείας για τον έλεγχο των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας με δραστική δόση 12mg / m ² (για ενδοφλέβια έγχυση 5-15 λεπτά) 3 μήνες. Η δόση μπορεί να αλλάξει από τον γιατρό με βάση τη σοβαρότητα της πάθησης και την ανταπόκριση του ασθενούς στη θεραπεία με το φάρμακο.
• Κυκλοφωσφαμίδη (π.χ. Endoxan Baxter , φιαλίδιο ή δισκία): το φάρμακο είναι ένας αλκυλιωτικός παράγοντας, ανοσοκατασταλτικός , που χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία για τη θεραπεία ορισμένων όγκων. περίπου, η δραστική ουσία πρέπει να λαμβάνεται ενδοφλεβίως σε δόση 200 mg / kg για χρονικό διάστημα που καθορίζεται από το γιατρό. Η θεραπεία με υψηλή δόση κυκλοφωσφαμιδίου μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να σταθεροποιήσει την ασθένεια, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
• Ιντερφερόνη Beta-1a-1a (π.χ. Rebif , Extavia , Avonex , Betaferon ): αυτό το φάρμακο χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας, καθώς η χορήγησή του επιβραδύνει τον ρυθμό του συμπτωματικού εκφυλισμού της νόσου. Η αναμενόμενη δόση του φαρμάκου είναι 44 mcg, που πρέπει να λαμβάνεται 3 φορές την εβδομάδα, με υποδόρια ένεση. Για τους εφήβους ηλικίας 12 έως 16 ετών, η αναμενόμενη δόση μειώνεται κατά το ήμισυ. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
• Αζαθειοπρίνη (π.χ. αζαθειοπρίνη, ανοσοπρίνη, αζαφόρ): το φάρμακο είναι αντιρευματικό-ανοσοκατασταλτικό, που χρησιμοποιείται στη θεραπεία για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και του ερυθηματώδους συστηματικού λύκου . Η ενδεικτική δόση για τη θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης είναι 1,5 mg / kg, που πρέπει να λαμβάνεται καθημερινά για 1 μήνα. μετά από αυτό, είναι δυνατό να συνεχιστεί η θεραπεία αυξάνοντας τη δόση των 50 mg (σε διαστήματα 6 μηνών), παίρνοντας πάντα το φάρμακο κάθε μέρα. Το φάρμακο συσχετίζεται συχνά με ιντερφερόνη βήτα-1α, το οποίο λαμβάνεται σε δόση 8 εκατομμυρίων IU υποδόρια, κάθε δεύτερη ημέρα. Η δόση συντήρησης συνεπάγεται τη λήψη 2 mg / kg δραστικής ουσίας.
• Μεθοτρεξάτη (π.χ. Reumaflex , Methotrexate HSP, Securact): το φάρμακο είναι ένας ανταγωνιστής της σύνθεσης του φολικού οξέος , που μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού. Η δοσολογία θα πρέπει να καθοριστεί προσεκτικά από το γιατρό με βάση τη σοβαρότητα της νόσου.

Μυοχαλαρωτικά-αντισπασμωδικά : οι μυϊκοί σπασμοί είναι ένα μάλλον ενοχλητικό πρόβλημα σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. ως αποτέλεσμα, η χορήγηση ορισμένων φαρμάκων μπορεί να μειώσει την κατάσταση.

• Βακλοφένη (π.χ. Baclofen MYL, Lioresal ): αρχίστε να παίρνετε το φάρμακο από το στόμα σε δόση 5 mg, τρεις φορές την ημέρα για 3 ημέρες. Συνεχίστε με 10 mg, 3 φορές την ημέρα για άλλες 3 ημέρες. αυξήστε τη δόση των 5 mg για άλλες δύο εβδομάδες. Η δόση συντήρησης περιλαμβάνει τη λήψη 40-80 mg φαρμάκων την ημέρα. Η δραστική ουσία μπορεί επίσης να ληφθεί με την ενδορραχιαία οδό .
• Tizanidine (π.χ. Sirdalud , Navizan ): για τη μείωση του μυϊκού σπασμού στο πλαίσιο σκλήρυνσης κατά πλάκας, συνιστάται η λήψη του φαρμάκου στην αρχική δόση των 4 mg μία φορά την ημέρα. Εάν είναι απαραίτητο, επαναλάβετε τη χορήγηση κάθε 6-8 ώρες, μέχρι το πολύ τρεις δόσεις σε 24 ώρες. Είναι δυνατή η αύξηση της δόσης των 1-2 mg κάθε 4-7 ημέρες, μέχρις ότου επιτευχθεί η επιθυμητή θεραπευτική ανταπόκριση. Μην υπερβαίνετε τα 36 mg την ημέρα και τα 12 mg ανά εφάπαξ δόση.

Καινοτόμα φάρμακα για τη διόρθωση των διαταραχών του βάδισης στη σκλήρυνση κατά πλάκας.

• Δαλφαμπριδίνη (π.χ. Ampyra): το φάρμακο είναι ένας αναστολέας των διαύλων καλίου των νευρωνικών μεμβρανών. η χορήγηση του φαρμάκου είναι χρήσιμη για την αύξηση της ικανότητας μετάδοσης του νευρικού παλμού και για τη βελτίωση της κινητικής ικανότητας. Η συνιστώμενη δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 mg κάθε 12 ώρες. Το φάρμακο μπορεί να ληφθεί με ή χωρίς τροφή. Σε περίπτωση απώλειας δόσης, η επόμενη χορήγηση δεν πρέπει να είναι διπλή. Τα δισκία πρέπει να λαμβάνονται ολόκληρα, από του στόματος. Χρήσιμο για την ανακούφιση των διαταραχών του βάδισης στο πλαίσιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Φάρμακα για τη θεραπεία της κατάθλιψης : η αλλοίωση της διάθεσης, ευερεθιστότητα και τάση να κλαίει μπορεί να συνοδεύει τη σκλήρυνση κατά πλάκας. για τη βελτίωση της διάθεσης του ασθενούς, συνιστάται η χορήγηση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων:

• Ημιπραμίνη (π.χ. Imipra C FN, Tofranil ): το φάρμακο ανήκει στην κατηγορία των τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών . Αρχικά, το φάρμακο λαμβάνεται με δόση 75 mg ημερησίως, διαιρούμενο σε διάφορες δόσεις. Είναι δυνατόν να αυξηθούν οι δόσεις μέχρι 150-200 mg. σε ορισμένους ασθενείς με κατάθλιψη, η δόση του φαρμάκου μπορεί να αυξηθεί έως και 300 mg την ημέρα. Η μέγιστη δόση που πρέπει να λαμβάνεται πριν από τον ύπνο είναι γενικά 150 mg. Αυτή η δόση θα πρέπει να μειώνεται όταν χορηγείται σε ηλικιωμένους ασθενείς.
• Η ντουλοξετίνη (π.χ. Xeristar , Yentreve , Ariclaim , Cymbalta ): μπορεί να πάρει αυτό το φάρμακο ( αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης ), για μια χρονική περίοδο που καθορίζεται από το γιατρό, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάθλιψης. Το φάρμακο ενδείκνυται για τη θεραπεία της μείζονος κατάθλιψης (στην οποία ο ασθενής παραπονείται για σοβαρή κατάθλιψη για τουλάχιστον δύο διαδοχικές εβδομάδες) επίσης (αλλά όχι μόνο) στο πλαίσιο σκλήρυνσης κατά πλάκας. Συνιστάται να πάρετε μια δόση των 40 mg δύο φορές κλασματοποιημένων 20 mg σε 24 ώρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να λάβετε δύο δόσεις των 30 mg το καθένα, χωρίς τροφή.

Πρόσφατα, διατυπώθηκαν δύο υποθέσεις:

1. Το φάρμακο Fingolimod (π.χ. Ginleya ), με ανοσοκατασταλτική δράση, είναι ένα καινοτόμο δραστικό συστατικό για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας: το Fingolimod είναι ιδανικά ικανό να απομονώσει τα λεμφοκύτταρα από τους λεμφαδένες , εμποδίζοντας το να φτάσει στο ΚΝΣ. Ως εκ τούτου, οι ανεξέλεγκτες αυτοάνοσες αποκρίσεις, χαρακτηριστικές της σκλήρυνσης κατά πλάκας, στερούνται. Ως ένδειξη, πάρτε 1 κάψουλα 0,5 mg ανά οδό, μία φορά την ημέρα.
2. η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων θα μπορούσε να είναι μια πολύ σημαντική θεραπευτική επιλογή για τη θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης. 
3. ΠΗΓΗ   www.my-personaltrainer.it

Tratto da https://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=el&prev=search&rurl=translate.google.com&sl=it&sp=nmt4&u=http://www.my-personaltrainer.it/farmaci-malattie/farmaci-sclerosi-multipla.html&xid=17259,15700022,15700043,15700124,15700149,15700168,15700173,15700186,15700189,15700201&usg=ALkJrhj29jBpUz5-rRGLIQlN3wtRgOHzQw