Στυτική δυσλειτουργία είναι η μόνιμη ή περιοδική (διάρκειας τουλάχιστον 6 μηνών) αδυναμία του άνδρα να επιτύχει και να διατηρήσει μια στύση επαρκή για ικανοποιητική σεξουαλική επαφή. Άρα με τον όρο αυτό δεν περιγράφονται καταστάσεις στις οποίες το άτομο προσωρινά δεν έχει σεξουαλική επιθυμία ή δε μπορεί να ανταποκριθεί σεξουαλικά λόγω ενός τυχαίου περιστατικού π.χ. κούρασης, κατανάλωσης ποσότητας αλκοόλ κοκ
.Πόσο συχνή είναι η στυτική δυσλειτουργία;
Περίπου 1 στους 10 άνδρες εμφανίζει στυτική δυσλειτουργία, ενώ σε ηλικίες άνω των 40 ετών, το ποσοστό αυξάνεται σημαντικά: 4 στους 10 άνδρες εμφανίζουν το πρόβλημα με την στύση τους σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Σήμερα υπολογίζεται πως πάνω από 200.000.000 άνδρες στον κόσμο πάσχουν από στυτική δυσλειτουργίαΟ προσδιορισμός της αιτίας εμφάνισης της στυτικής δυσλειτουργίας είναι καθοριστικός τόσο για την αντιμετώπιση όσο και για τη θεραπεία της. Όπως συμβαίνει και για όλα τα σεξουαλικά προβλήματα, τα αίτια της νόσου μπορεί να είναι οργανικά, αλλά και ψυχογενή . Στα οργανικά αίτια εντάσσονται τα
- αγγειακά. Όταν τα αγγεία δεν λειτουργούν ικανοποιητικά, μειώνεται η ροή του αίματος προς το πέος ή υπάρχει αδυναμία του πέους να συγκρατήσει μέσα στους ιστούς του, το αίμα που έχει προωθήσει η καρδιά. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση αγγειακής ανικανότητας είναι το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και οι υψηλές τιμές χοληστερίνης.
- νευρογενή. Όταν τα νεύρα ( που σχετίζονται με την λειτουργία του πέους) δεν λειτουργούν ικανοποιητικά, προκαλείται διαταραχή στη μεταφορά του ερεθίσματος/μηνύματος από τον εγκέφαλο προς το πέος. Νευρολογικές παθήσεις όπως οι κακώσεις της σπονδυλικής στήλης και η σκλήρυνση κατά πλάκας, καθώς και χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονται στην περιοχή της λεκάνης είναι νευρολογικά αίτια στυτικής δυσλειτουργίας.
- ορμονικά. Σπάνια η στυτική δυσλειτουργία οφείλεται σε ορμονικά αίτια, όπως για παράδειγμα, στην έλλειψη των ‘ανδρικών’ ορμονών.
- χρήση ή κατάχρηση φαρμακευτικών ουσιών. Αρκετά φάρμακα, κυρίως όμως αυτά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπέρτασης, των καρδιοπαθειών και των ψυχικών διαταραχών έχει βρεθεί πως μπορούν να επηρεάσουν την επίτευξη στύσης, όπως συχνά φαίνεται και στις ανεπιθύμητες ενέργειές τους.
Όσον αφορά τα ψυχογενή, συχνά αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας είναι η κατάθλιψημαθε περισσότερα, που αποτελεί σύνηθες πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους, και το άγχος απόδοσης. Με τον όρο άγχος απόδοσης, αναφερόμαστε στο άγχος που δημιουργείται την ώρα της σεξουαλικής επαφής ή και πριν από αυτήν. Στην περίπτωση αυτή, ο άνδρας αγχώνεται για το αν θα επιτύχει ικανοποιητική στύση ή όχι, για το αν θα ικανοποιηθεί η σύντροφός του, για το τι μπορεί να σκεφτεί η σύντροφος για εκείνον κ.λ.π. Οι σκέψεις αυτές όμως, αφενός μεν είναι δυσάρεστες και φυσικά δε μπορούν να οδηγήσουν σε διέγερση, αφετέρου δε, ξεκινούν οργανικές λειτουργίες που είναι αντίστροφες από αυτές που απαιτούνται για να δημιουργηθεί ή να διατηρηθεί η στύση. Σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την μείωση ή την αύξηση του άγχους απόδοσης, είναι επίσης η σχέση του ζευγαριού αλλά και η οικειότητα ανάμεσα στους συντρόφους.
Διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας
Η διάγνωση του προβλήματος βασίζεται στα ακόλουθα:
- Περιγραφή καταρχήν του προβλήματος, όπως η διάρκεια και η σταθερότητα των συμπτωμάτων, αν υπάρχουν πρωινές στύσεις, ποια είναι η συναισθηματική κατάσταση, αν υπάρχει libido, πως είναι διαπροσωπικές σχέσεις και φυσικά τυχόν προηγούμενη θεραπευτική αγωγή για την στυτική δυσλειτουργία.
- Λεπτομερές ιατρικό αλλά και τυχόν ψυχιατρικό ιστορικό, συλλογή πληροφοριών για τυχόν χειρουργικές επεμβάσεις στο παρελθόν, λήψη φαρμάκων ή πιθανή κατάχρησή τους.
- Κλινική εξέταση των συστημάτων που μπορεί να σχετίζονται με το πρόβλημα της στύσης: του ουροποιογεννητικού, του ενδοκρινούς, του αγγειακού και του νευρικού συστήματος. Σε άνδρες με στυτική δυσλειτουργία, των οποίων η ηλικία είναι μεγαλύτερη των 50 ετών, σκόπιμο είναι να γίνεται και δακτυλική εξέταση του προστάτη.
- Εργαστηριακός έλεγχος που περιλαμβάνει τον έλεγχο στο αίμα της γλυκόζης, της τεστοστερόνης του ορού, και σε κάποιες περιπτώσεις που ενδείκνυται, έλεγχος της προλακτίνης, του PSA και των λιπιδίων.
Για να είναι πληρέστερη η διάγνωση του προβλήματος, σημαντικό είναι να συμμετέχει και η σύντροφος του άνδρα που αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Επίσης έργο του γιατρού είναι η επικοινωνία με τον ασθενή και τη σύντροφο του, ώστε να κατανοηθεί η διάγνωση, αλλά και η συνιστώμενη στρατηγική για τη θεραπεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί. Αν και συνήθως είναι δύσκολο, η σύντροφος θα ήταν σκόπιμο να συμμετέχει σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες, ώστε να είναι σε θέση και η ίδια να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες αλλά και τις προσδοκίες του συντρόφου της, την ύπαρξη της διαταραχής, την ερμηνεία των εργαστηριακών εξετάσεων και τέλος την επιλογή των θεραπευτικών λύσεων.
Θεραπευτική αντιμετώπιση
Πολλές θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες σήμερα για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Αυτές μπορεί να είναι φαρμακευτικές, ψυχοκοινωνικές ή χειρουργικές. Σε κάθε περίπτωση, η στυτική δυσλειτουργία είναι ένα ΣΥΜΠΤΩΜΑ! Επομένως, καλούμαστε να αναγνωρίσουμε τα αίτια που δημιούργησαν το σύμπτωμα, καθώς και τους ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ που το συντηρούν ή το επιδεινώνουν.Η θεραπευτική επιλογή στις περισσότερες περιπτώσεις Α. αντιμετωπίζει το σύμπτωμα, Β. σπανιότερα αντιμετωπίζει την αιτία, Γ. πρέπει να περιλαμβάνει την τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου. Οι ασθενείς αλλά και οι σύντροφοι τους τέλος, πρέπει να ενημερωθούν για όλες τις διαθέσιμες θεραπευτικές δυνατότητες όσον αφορά τόσο τα αποτελέσματα όσο και τις ανεπιθύμητες ενέργειες που τις συνοδεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια: