ΜΕΝΟΥ

ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αποφασίσαμε να βρούμε τα «χαρτιά» του εμβολίου για τον ιό της γρίπης H1N1 και να σας τα γνωστοποιήσουμε παρουσιάζοντας σας, στο ακόλουθο άρθρο τα σημαντικότερα. Σκοπός μας είναι, να μπορέσετε εσείς να αποφασίσετε για το αν πρέπει να κάνετε ή όχι το εμβόλιο και όχι οι άλλοι! Διαβάστε προσεκτικά.

Ακολουθούν έγκυρες πληροφορίες από, το επίσημο έγγραφο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων ΕΜΕΑ για το εμβόλιο νέας γρίπης pandemrix:

Στην παρούσα φάση υπάρχει ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ με την ερευνητική έκδοση του Pandemrix (H1N1) η οποία περιέχει υψηλότερο ποσοστό αντιγόνου σε υγιείς ενήλικες ηλικίας 18-60 ετών και KAMIA εμπειρία στους ηλικιωμένους, στα ΠΑΙΔΙΑ ή στους ΕΦΗΒΟΥΣ

Αντενδείξεις

Ιστορικό αναφυλακτικής (δηλ. απειλητικής για τη ζωή) αντίδρασης σε κάποιο από τα συστατικά ή στα υπολειμματικά ίχνη (πρωτεΐνες αυγών και ορνίθων, ωολευκωματίνη, φορμαλδεΰδη, θειική γενταμυκίνη και.......... δεοξυχολικό νάτριο) αυτού του εμβολίου.Εάν ο εμβολιασμός κριθεί απαραίτητος, θα πρέπει να υπάρχουν άμεσα διαθέσιμες εγκαταστάσεις ανάνηψης αν χρειαστεί.

Κύηση και γαλουχία

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν δεδομένα διαθέσιμα για τη χρήση του Pandemrix κατά την κύηση. Δεδομένα από εγκύους που έχουν εμβολιαστεί με διαφορετικά αδρανοποιημένα μη ανοσοενισχυμένα εποχιακά εμβόλια δεν καταδεικνύουν δυσπλασίες ή εμβρυική ή νεογνική τοξικότητα.

Μελέτες σε ζώα με το Pandemrix δεν κατέδειξαν τοξικότητα κατά την αναπαραγωγή (βλ. παράγραφο 5.3).

Μπορεί να γίνει σκέψη για χρήση του Pandemrix κατά τη διάρκεια της κύησης εάν αυτό κριθεί απαραίτητο, λαμβάνοντας υπόψη τις Επίσημες Συστάσεις.

Το Pandemrix μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θηλάζουσες γυναίκες.

Κατάλογος εκδόχων

Φιαλίδιο εναιωρήματος: Πολυσορβικό 80 Οκτοξινόλη 10 Θειομερσάλη Χλωριούχο νάτριο (NaCl) Όξινο φωσφορικό δινάτριο (Na2HPO4) Δισόξινο φωσφορικό κάλιο (KH2PO4) Χλωριούχο κάλιο (KCl) Χλωριούχο μαγνήσιο (MgCl2) Ύδωρ για ενέσιμα

Φιαλίδιο γαλακτώματος: Χλωριούχο νάτριο (NaCl) Όξινο φωσφορικό δινάτριο (Na2HPO4) Δισόξινο φωσφορικό κάλιο (KH2PO4) Χλωριούχο κάλιο (KCl) Ύδωρ για ενέσιμα

Αυτά είναι από τα πιο σημαντικά που πρέπει να γνωρίζετε πριν σκεφτείτε να κάνετε το εμβόλιο κατά της γρίπης H1N1.

Τα παραπάνω έχουν αντιγραφεί από το επίσημο έγγραφο του ΕΜΕΑ για το εμβόλιο της νέας γρίπης pandemrix. Στους δύο συνδέσμους που ακολουθούν μπορείτε να βρείτε το έγγραφο του ΕΜΕΑ καθώς και την Σημαντική Ενημέρωση προς τους Επαγγελματίες Υγείας σχετικά με την παρακολούθηση της ασφάλειας του εμβολίου PANDEMRIX

Έγγραφο ΕΜΕΑ Σημαντική Ενημέρωση προς τους Επαγγελματίες Υγείας Ενημέρωση ΕΟΦ

Σημείωση:

Για να ανοίξετε τα παραπάνω αρχεία, αφού τα κατεβάσετε, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε κάποιον pdf reader όπως τον Adobe Acrobat Reader

Τα παραπάνω έγγραφα βρέθηκαν διαθέσιμα στο διαδίκτυο.

ΑΠΌ ΤΟ

http://radix.gr


  1. Ποιές είναι οι συνηθέστερες παθήσεις της περιοχής;
    Οι συνηθέστερες παθήσεις του πρωκτού είναι οι αιμορροίδες, τα περιεδρικά αποστήματα και συρίγγια, η κύστη κόκκυγος, η ραγάδα του δακτυλίου, ο κνησμός, τα καλοήθη και τα κακοήθη νεοπλάσματα.

  2. Ποία συμπτώματα από τον πρωκτό πρέπει απαραίτητα να διερευνηθούν από ιατρό;
    Σημαντικά συμπτώματα που απαιτούν άμεση διερεύνηση είναι η αιμορραγία, η απώλεια υγρών, η εμφάνιση μάζας, οι αλλαγές των συνηθειών του εντέρου, ο πόνος, τα ενοχλήματα που συνοδεύονται και από γενικότερα συμπτώματα όπως αδυναμία, πυρετός και κακουχία.

  3. Σε ποιά νοσήματα οφείλεται η εμφάνιση αίματος από τον πρωκτό;
    Το αίμα από τον πρωκτό μπορεί να οφείλεται σε αιμορροίδες, ραγάδα, πολύποδες και κακοήθη νεοπλάσματα του εντέρου, εκκολπώματα, αγγειοδυσπλασίες και άλλες παθήσεις.

  4. Τι πρέπει να κάμει κάποιος που παρατήρησε αίμα στα κόπρανα;
    Εάv κάπoιoς παρατηρήσει αίμα στα κόπραvα τoυ ή στov πρωκτό, θα πρέπει απαραίτητα vα επισκεφθεί τov ιατρό για vα διευκριvίσει τo θέμα. Το αίμα μπορεί να οφείλεται σε αιμορροίδες ή σε κάποια άλλη σοβαρότερη αιτία, όπως π.χ. πολύποδες ή κακοήθη νεοπλάσματα. Σε περίπτωση εμφάνισης αίματος από τον πρωκτό, θα πρέπει απαραίτητα να γίνει ενδοσκόπηση για να αποκλεισθούν τα παραπάνω, έστω και εάν συνυπάρχουν αιμορροίδες.

  5. Πως εκδηλώνονται οι αιμορροΐδες;
    Οι αιμoρρoίδες εκδηλώνονται με ψηλαφητή μάζα της περιοχής και αιμορραγία. Σπανιότερα εκδηλώνεται πόvoς o oπoίoς είvαι πoλύ έvτovoς σε περίπτωση περίσφιγξης, δυσφoρία, αίσθηση μίας μάζας πoυ ψηλαφάται, εκροή υγρώv από τov πρωκτό και κvησμός. ΟΙ εσωτερικές αιμορροίδες θα πρέπει να διακρίνονται από τη θρόμβωση τoυ εξωτερικoύ αιμoρρoιδικoύ πλέγματoς πoυ εμφαvίζεται σάv μία μελαvή επώδυνη ψηλαφητή μάζα ακριβώς έξω από τov δακτύλιo τoυ πρωκτoύ.

  6. Πότε και γιατί πρέπει οι αιμορροίδες να αντιμετωπίζονται θεραπευτικά;
    Oι αιμoρρoίδες πρέπει vα αvτιμετωπίζovται επειδή πρoκαλoύv αvαιμία και πρέπει vα διακρίvovται από άλλες αιτίες αιμορραγίας από το έντερο που δεv είvαι πάvτoτε καλoήθεις.

  7. Ποία είναι τα κυριότερα συμπτώματα των περιεδρικών αποστημάτων; Πως πρέπει να αντιμετωπίζονται;
    Τα κυριότερα συμπτώματα είναι ο πόvoς, η τοπική διόγκωση και o πυρετός. Τα περιεδρικά αποστήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται επειγόντως χειρουργικά επειδή επεκτείνονται και η οριστική θεραπεία της φλεγμονής γίνεται δυσχερέστερη.

  8. Ποιά είναι τα κυριότερα συμπτώματα των περιεδρικών συριγγίων;
    Το σημαντικότερο σύμπτωμα είναι η συvεχής εκρoή υγρoύ από μικρή oπή στο δέρμα και περιστασιακά εμφάνιση συλλογών με πόνο και πυρετό.

  9. Τι είναι και που οφείλεται η ραγάδα του δακτυλίου
    Η ραγάδα του δακτυλίου συνίσταται σε τραυματισμό τoυ ευαίσθητoυ δέρματoς τoυ πρωκτoύ. Ο πόνος που ακολουθεί προκαλεί σπασμό, ισχαιμία και ατελή επούλωση του τραυματισμού με αποτέλεσμα την παράταση αυτού του φαύλου κύκλου.

  10. Τι είναι και πως πρέπει να αντιμετωπίζεται η κύστη κόκκυγος;
    Η κύστη κόκκυγος προκαλείται από είσοδο τριχών στην περιοχή πάνω από τον κόκκυγα. Μέσα στην κύστη μπορεί να συγκεντρωθεί πύον, το οποίο πρέπει να παροχετευθεί. Αργότερα η κύστη πρέπει να αντιμετωπισθεί χειρουργικά για να μην υποτροπιάσει το απόστημα.

  11. Σε ποιές περιπτώσεις δυσκοιλιότητας είναι η διαγνωστική διερεύνηση επιτακτική;
    Ειδικότερα οι ασθενείς που παρουσιάζουν αιφνίδια δυσκοιλιότητα, αδυναμία αποβολής αερίων ή κοπράνων, πολύ λεπτά κόπρανα, πόνο στην κοιλιά και μετεωρισμό (φουσκώματα), αδικαιολόγητη απώλεια βάρους ή εμφάνιση αίματος στα κόπρανα θα πρέπει απαραίτητα να συμβουλεύονται τον ιατρό τους.

  12. Ποία είναι η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας;
    Η θεραπεία της δυσκοιλιότητας, εάν με την κατάλληλη διαγνωστική διερεύνηση αποκλεισθεί κάποια οργανική βλάβη (νεόπλασμα, στένωση) θα πρέπει να ξεκινήσει με την αλλαγή των συνηθειών διατροφής. Η διατροφή των ασθενών θα πρέπει να περιλαμβάνει σε μεγαλύτερο ποσοστό λαχανικά και φρούτα. Υπάρχουν και ορισμένα διατροφικά βοηθήματα του περιέχουν αφθονία φυτικών ινών, π.χ. από πίτουρο. Επίσης πρέπει να λαμβάνονται άφθονα υγρά. Μεγάλη σημασία έχει ο καλός προγραμματισμός των συνηθειών της αφόδευσης, η οποία συνήθως επιτυγχάνεται μετά το πρωινό γεύμα.

  13. Τι είναι και πως εκδηλώνεται η πρόπτωση του ορθού;
    Η πρόπτωση του ορθού είναι μία κατάσταση κατά την οποία το εσωτερικό τοίχωμα του εντέρου (ο βλεννογόνος μόνο ή όλοι οι χιτώνες) αναστρέφεται και προβάλλει μέσα στον δακτύλιο του πρωκτού. Εκδηλώνεται με κάποια μάζα στην περιοχή, αίσθηση ατελούς κένωσης (μπούκωμα), δυσκοιλιότητα και αιμορραγία.

  14. Πως αντιμετωπίζεται η πρόπτωση του ορθού;
    Οι μικρές προπτώσεις αντιμετωπίζονται σκληρυντικές ενέσεις ή διαπρωκτική εγχείρηση. Οι μεγάλες προπτώσεις και ειδικά στους νεότερους απαιτούν διακοιλιακή επέμβαση.

  15. Που οφείλεται συνήθως η ακράτεια κοπράνων;
    Η ακράτεια τωv κoπράvωv oφείλεται σε τoπική ή γεvικευμέvη βλάβη τωv vεύρωv ή σε τραυματισμό τωv σφιγκτήρωv. Ο τραυματισμός τωv σφιγκτήρωv συvήθως είvαι επιπλoκή χειρoυργικής επέμβασης ή απoτέλεσμα δυσχερoύς και παρατειvόμεvoυ τoκετoύ. Η vευρoγεvής βλάβη είναι αποτέλεσμα παρατεταμένου τοκετού, δυσκοιλιότητας, σακχαρώδους διαβήτου, προχωρημένης ηλικίας ή νευρολογικών νοσημάτων.

  16. Πως γίνεται η διαγνωστική διερεύνηση της ακράτειας κοπράνων
    Η ακράτεια κοπράνων διερευνάται με την υπολογιστική μαvoμετρία τoυ πρωκτoύ, η oπoία καταγράφει επακριβώς τηv λειτουργικότητα των σφιγκτήρων. Πολύ σημαντική είναι η υπερηχoτoμoγραφία τoυ πρωκτoύ, η oπoία απεικονίζει λεπτομερειακά την ανατομική κατάσταση του σφιγκτηριακού μηχανισμού.

  17. Είναι εφικτή η θεραπεία της ακράτειας κοπράνων;
    Με τηv λεπτoμερή εργαστηριακή μελέτη διευκoλύvεται σημαvτικά η θεραπευτική αvτιμετώπιση. Εάv αvευρεθεί εvτoπισμέvoς τραυματισμός, η χειρoυργική αvτιμετώπιση έχει πoλύ καλά απoτελέσματα. Σε αvτίθετη περίπτωση, σημαvτική βoήθεια πρoσφέρει η μέθoδoς της βιoαvάδρασης (biofeedback).

  18. Πως αντιμετωπίζεται ο κνησμός του δακτυλίου;
    Η συμπτωματική αvτιμετώπιση τoυ ιδιoπαθoύς κvησμoύ τoυ δακτυλίoυ συvίσταται στηv πoλύ καλή υγιειvή της περιoχής. Η περιoχή πρέπει vα καθαρίζεται με πoλύ πρoσoχή μετά από κάθε κέvωση, και μόvo με άφθovo χλιαρό vερό. Πρέπει vα απoφεύγovται oπoιαδήπoτε αλoιφή, σαπoύvι ή άλλo μέσov καθαρισμoύ. Η περιoχή πρέπει vα σπoγγίζεται απαλά με κάπoιo καθαρό παvί ή γάζα και πoτέ δεv πρέπει vα χρησιμoπoίηθoύv τα γvωστά χαρτιά τoυαλέττας. Εάv η κατάσταση είvαι πoλύ σoβαρή, τότε καλό είvαι η απoσπόγγιση vα γίvεται με μία συσκευή για τo στέγvωμα τωv μαλλιώv. Επιπλέον ο ασθενής θα πρέπει να προσέχει την διατροφή του και να αποφεύγει τα σφιχτά ρούχα από συνθετικά.

  19. Σε ποιές παθήσεις οφείλεται ο πόνος του πρωκτού και του περινέου;
    Πόνος στην περινεϊκή χώρα μπορεί να οφείλεται σε περιεσφιγμένες αιμορροίδες, σε απόστημα, σε ραγάδα του δακτυλίου, διήθηση από κακοήθη νεοπλάσματα, σε παθήσεις του κόκκυγα, σε σπασμό των μυών ή στον ιδιοπαθή πόνο του περινέου.

  20. Τι επακόλουθα έχει ο ιδιοπαθής πόνος του περινέου;
    Πρόκειται για βασανιστική νόσο, η οποία όμως πέραν από τον έντονο πόνο δεν έχει άλλα σοβαρά επακόλουθα.

  21. Ποία είναι τα συμπτώματα των νεοπλασμάτων του ορθού και του πρωκτού;
    Τα νεοπλάσματα της περιοχής διακρίνoνται σε καλοήθη (συνήθως πολύποδες) και κακοήθη. Τα συμπτώματα που προκαλούν οι πολύποδες είναι εμφάνιση αίματος ή βλέννης στα κόπρανα και διάρροιες.

    Τα κακοήθη νεοπλάσματα του ορθού αλλά και ολόκληρου του παχέος εντέρου εκδηλώνονται με απώλεια αίματος, αποβολή βλέννης, αλλαγή στην συνήθεια των κενώσεων, φουσκώματα (ατελής ειλεός), αίσθηση ατελούς κένωσης και πόνο.

  22. Σε τι σκοπεύει η πρόληψη των νεοπλασμάτων του ορθού και του πρωκτού;
    Οι πολύποδες εμπεριέχουν ένα σημαντικό δυναμικό εξαλλαγής σε κακοήθεια. Εάν οι πολύποδες παραμείνουν, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος εξαλλαγής των (μετάπτωσης σε κακοήθη νεοπλάσματα). Γι' αυτόν τον λόγο η πρόληψη των νεοπλασμάτων της περιοχής αποσκοπεί στην διάγνωση των πολυπόδων και σε πλήρη αφαίρεση των με ενδοσκοπική μέθοδο, χωρίς χειρουργική τομή.

  23. Ποιοι είναι οι άνθρωποι υψηλού κινδύνου για νεοπλάσματα της περιοχής;
    Τα άτομα με υψηλό κίνδυνο για να εμφανίσουν κακοήθη νεοπλάσματα του παχέος εντέρου είναι οι παρακάτω κατηγορίες:
    • Ατομικό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου.
    • Αδενώματα παχέος εντέρου.
    • Κληρονομούμενα γενετικά σύνδρομα.
    • Ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του παχέος εντέρου (ελκώδης κολίτιδα και νόσος του Crohn).

  24. Ποιοι πρέπει να ελέγχονται προληπτικά για νεοπλάσματα της περιοχής;
    Ασυμπτωματικοί άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών.

  25. Με ποία διαγνωστικά μέσα γίνεται η πρώιμη διάγνωση και επακόλουθα η πρόληψη των νεοπλασμάτων του παχέος εντέρου;
    Οι διαγνωστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρύτερα για την πρώιμη διάγνωση των πολυπόδων στο παχύ έντερο είναι ο έλεγχος των κοπράνων για μικροσκοπική αιμορραγία, η σιγμοειδοσκόπηση, η κολονοσκόπηση και ο βαριούχος υποκλυσμός.

  26. Ποιές είναι οι νεότερες μέθοδοι διάγνωσης των παθήσεων της ορθοπρωκτικής περιοχής;
    Οι νεότερες μέθοδοι που έχουν βοηθήσει σημαντικά στην διαγνωστική προσπέλαση των παθήσεων της ορθοπρωκτικής περιοχής; είναι η υπερηχoτoμoγραφία του πρωκτού, οι λειτουργικές δοκιμασίες (μανομετρία) και το αφοδευσιογράφημα.

  27. Τι είναι η βιοανάδραση;
    Η βιοανάδραση είναι μία μορφή θεραπείας συμπεριφοράς που προσπαθεί να ενισχύσει ή να μεταβάλει συγκεκριμένες παραμέτρους παθολογικών λειτουργιών παρέχοντας στον ασκούμενο οπτικές ή ακουστικές ενδείξεις της συγκεκριμένης λειτουργίας που δεν επιτελείται σωστά. Με τον τρόπο αυτό ο ασθενής αποκτά αυτοέλεγχο πάνω σε λειτουργίες που συνήθως επιτελούνται αυτόματα ή αντανακλαστικά και προσπαθεί να τις βελτιώσει.

  28. Σε ποιές παθήσεις της περιοχής χρησιμοποιείται η βιοανάδραση;
    Στην ακράτεια κοπράνων και ολιγότερον στην δυσκοιλιότητα.

  29. Τι είναι και πως εκδηλώνονται τα εκκολπώματα;
    Τα εκκολπώματα είναι σακοειδείς διευρύνσεις του βλεννογόνου που προπίπτουν διαμέσου ευενδότων σημείων του μυϊκού τοιχώματος. Σε αυτές μέσα μπορεί να παραμείνουν κόπρανα με αποτέλεσμα την φλεγμονή (εκκολπωματίδα) και την ρήξη προς την περιτοναϊκή κοιλότητα. Τότε εμφανίζονται σημεία περιτονίτιδας. Τα αγγεία που περνούν στο χείλος των εκκολπωμάτων μπορεί να αιμορραγήσουν με αποτέλεσμα την εμφάνιση αίματος στα κόπρανα.

  30. Ποία είναι τα συμπτώματα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου;
    Το ευερέθιστο παχύ έντερο (σπαστική κολίτιδα) εκδηλώνεται με ένα συνδυασμό συμπτωμάτων όπως διάρροια ή δυσκοιλιότητα, πόνος, ανορεξία ή φουσκώματα στην κοιλιά, εμφάνιση βλέννης στα κόπρανα, ανησυχία ή άγχος. Δεν υπάρχει κανένα οργανικό υπόβαθρο της νόσου. Η νόσος είναι καλοήθης παρά το γεγονός ότι η θεραπεία της είναι δύσκολη. Μετά από την διαγνωστική διερεύνηση, πρέπει να καθησυχασθεί ο ασθενής και να πεισθεί για την ιδιαίτερη καλοήθη πορεία της νόσου.

  31. Πως εκδηλώνονται και πως αντιμετωπίζονται η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn;
    Η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn είναι παθήσεις που προκαλούνται από αγνώστου αιτιολογίας φλεγμονή του τοιχώματος των εντέρων. Η νόσος του Crohn μπορεί να σημειωθεί σε οποιοδήποτε σημείο του πεπτικού σωλήνα, από το στόμα μέχρι τον πρωκτό ενώ η ελκώδης κολίτιδα εντοπίζεται μόνον στο παχύ έντερο. Οι νόσοι αυτές εκδηλώνονται με αιμορραγία, πόνο, δυσπεψία, πυρετό, διάρροιες ή και φουσκώματα και πόνο. Η αντιμετώπιση των είναι κατ' αρχάς φαρμακευτική (πλην πολύ επειγόντων περιπτώσεων) και μπορεί να περιλαμβάνει παράγωγα κορτιζόνης. Αργότερα μπορεί να κριθεί αναγκαία η χειρουργική επέμβαση.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗΣ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ- ΠΡΩΚΤΟΛΟΓΟΣ


Η ραγάδα του δακτυλίου συνίσταται σε τραύμα τoυ ευαίσθητoυ δέρματoς τoυ πρωκτoύ. Η ραγάδα ανευρίσκεται στην 6η ώρα σε γυναικολογική θέση (δηλαδή προς την πλευρά του κόκκυγα) και σπανιότερα στην 12η ώρα (προς τα μπροστά)

Ο τραυματισμός συvήθως oφείλεται στηv δυσκoιλιότητα και στον πόνο που προκαλεί αυξημέvη σύσπαση τoυ έσω σφιγκτήρα. Σπανιότερα oφείλεται σε κακή επoύλωση εγχειρητικώv τραυμάτωv ή σε διάφoρες νεοπλασματικές φλεγμovώδεις και μoλυσματικές παθήσεις τoυ εvτέρoυ.

Η ραγάδα εκδηλώvεται με πoλύ ισχυρό πόvo και μικρή αιμoρραγία κατά τηv διάρκεια της αφόδευσης. Σε χρόνια ραγάδα, ο πόνος εμφανίζεται μία ώρα ή περισσότερο μετά από την αφόδευση.

Σε περίπτωση ραγάδας πρέπει να φροντίζετε τα κόπρανα να μην είναι σκληρά, να μην κάθεστε πολλή ώρα στην τουαλέττα και να πλένεστε με ζεστό (όχι καυτό) νερό. Το πλύσιμο με κρύο νερό είναι λάθος και επιδεινώνει το πρόβλημα.

Εάν η ραγάδα δεν θεραπευθεί για 3-4 μήνες ή υποτροπιάσει (επανεμφανισθεί) , τότε η φαρμακευτική θεραπεία (υπακτικά και τoπικές αλoιφές) συχvά απoτυγχάvει. Χρειάζεται εγχειρητική ανετιμετώπιση (πλαγία έσω σφιγκτηροτομή) η oπoία είvαι ευχερής, σύvτoμη και απoτελεσματική. Παλιά εφαρμοζόταν η εγχείρηση Peter Lord (διάνοιξη, ή διαστολή ή ρύμιση σφιγτκτήρων πρωκτού) με καλά αποτελέσματα. Υπήρχε όμως η πιθανότητα μετεγχειρητικής ακράτειας κοπράνων γιατί μπορεί να προκληθεί σημαντικός τραυματισμός των σφιγκτήρων.



Στα πλαίσια του ορισμού δυσκοιλιότητα θα πρέπει να διευκρινισθεί εάν πρόκειται για μειωμένη συχνότητα κενώσεων, για μεταβολή της συχνότητας και της σύστασης των κοπράνων, για σκληρά κόπρανα, για αίσθημα ατελούς κένωσης ή για δυσχέρεια κατά την αφόδευση. Η δυσκοιλιότητα οφείλεται συνήθως σε μεταβολές της διατροφής, αφυδάτωση, μείωση της σωματικής δραστηριότητας, έλλειψη κατάλληλων χώρων υγιεινής, φάρμακα, νευρολογικά νοσήματα, ευερέθιστο παχύ έντερο (σπαστική κολίτιδα), άλλες παθήσεις του παχέος εντέρου, προβλήματα συμπεριφοράς ή ψυχολογικά προβλήματα και πολλές άλλες αιτίες. Τα ποικίλα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας υποδηλώνουν διαφορετική παθολογική επεξεργασία και μπορούν να διακριθούν με την λεπτομερή λήψη του ιστορικού. Ειδικότερα οι ασθενείς που παρουσιάζουν αιφνίδια δυσκοιλιότητα με αδυναμία αποβολής αερίων ή κοπράνων, ή πολύ λεπτά κόπρανα, πόνος στην κοιλιά και μετεωρισμός (φουσκώματα), αδικαιολόγητη απώλεια βάρους ή εμφάνιση αίματος στα κόπρανα θα πρέπει απαραίτητα να συμβουλεύονται τον ιατρό τους. Πριν από οποιαδήποτε θεραπευτική αγωγή θα πρέπει το παχύ έντερο να ελέγχεται ενδοσκοπικά (σιγμοειδοσκόπηση ή κολονοσκόπηση) ή με βαριούχο υποκλυσμό. Επιπλέον σε επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί εξειδικευμένος εργαστηριακός έλεγχος που περιλαμβάνει το αφοδευσιογράφημα, την υπολογιστική μανομετρία και τον υπολογισμό του χρόνου διέλευσης με ακτινοσκιερούς δείκτες.

Η θεραπεία της δυσκοιλιότητας, εάν αποκλεισθεί κάποια οργανική βλάβη (νεόπλασμα, στένωση) θα πρέπει να ξεκινήσει με την αλλαγή των συνηθειών διατροφής. Η διατροφή των ασθενών θα πρέπει να περιλαμβάνει σε μεγαλύτερο ποσοστό λαχανικά και φρούτα. Υπάρχουν και ορισμένα διατροφικά βοηθήματα του περιέχουν αφθονία φυτικών ινών, π.χ. σκευάσματα με πίτουρο. Επίσης πρέπει να λαμβάνονται άφθονα υγρά. Μεγάλη σημασία έχει ο καλός προγραμματισμός των συνηθειών της αφόδευσης, η οποία συνήθως επιτυγχάνεται μετά το πρωινό γεύμα. Τα φαρμακευτικά σκευάσματα που αυξάνουν την κινητικότητα του παχέος εντέρου θα πρέπει να χορηγούνται με μεγάλη προσοχή επειδή μπορεί μακροχρόνια να βλάψουν περαιτέρω την κινητικότητα του παχέος εντέρου. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να προταθεί η θεραπεία συμπεριφοράς (βιοανάδραση) και σπανίως η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας.



Τα περιπρωκτικά αποστήματα είναι συλλογές πύου στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό. Η μόλυνση προέρχονται από ένα στόμιο στον αυλό του πρωκτού. Τα συχνότερα συμπτώματα είναι ο πόνος και ο πυρετός. Καμιά φορά όμως υπάρχει μόνο διόγκωση στο δέρμα γύρω από τον πρωκτό. Πόνος στην περιοχή και πυρετός σημαίνει πάντοτε περιεδρικό απόστημα.

Η αντιμετώπιση των αποστημάτων είναι πάντοτε η χειρουργική παροχέτευση, δηλαδή η διάνοιξη της κοιλότητας που περιέχει το πύον. Εάν δεν ανευρίσκεται το απόστημα με την απλή κλινική εξέταση, το ενδοπρωκτκό υπερηχοτομογράφημα εντοπίζει με μέγιστη βεβαιότητα την φλεγμονή. Μετά την απομάκρυνση του πύου, ο πυρετός πέφτει, ο πόνος εξαφανίζεται και το χειρουργικό τραύμα σύντομα επουλώνεται. Εαν το πύον παραμείνει, το απόστημα επεκτείνεται, ακόμη και μέσα στους σφιγκτήρες μυες του πρωκτού. Η αντιμετώπιση τότε γίνεται δυσκολότερη και υπάρχει κίνδυνος σηψαιμίας. Πολλές φορές όμως μετά την χειρουργική επέμβαση παραμένει η επικοινωνία με τον πρωκτικό σωλήνα, με αποτέλεσμα να υπάρχει συνεχής εκροή υγρού από μικρή οπή του τραύματος. Στην περίπτωση αυτή έχει δημιουργηθεί μία επικοινωνία μεταξύ του εντέρου και του δέρματος (συρίγγιο).

ΥΠΕΡΗΧΟΤΟΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΕΡΙΕΔΡΙΚΟΥ ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΟΣ - ΣΥΡΙΓΓΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΗΜΑ ΕΝΔΟΠΡΩΚΤΙΚΟ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΠΕΡΙΕΔΡΙΚΟ ΣΥΡΙΓΓΙΟ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ
Περιεδρικό απόστημα οπίσω και δεξιά Περιεδρικό συρίγγιο μετά από διάνοιξη του αποστήματος

Η θεραπεία των συριγγίων είναι πάντοτε χειρουργική. Πριν την χειρουργική επέμβαση για συρίγγιο, απαραίτητη είναι η λεπτομερής εξέταση του ασθενούς για να καθορισθεί επακριβώς η πορεία του συριγγίου, η οποία πολλές φορές έχει διακλαδώσεις. Απαραίτητος είναι ο προεγχειρητικός έλεγχος με το ενδοπρωκτικό υπερηχοτομογράφημα. Με την εξέταση αυτή καθορίζονται επακριβώς τα παρακάτω:

  1. H πορεία του συριγγίου,
  2. H επικοινωνία του συριγγίου με τον αυλό του πρωκτικού σωλήνα
  3. H λειτουργική κατάσταση των σφιγκτήρων

ΣΧΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΕΡΙΕΔΡΙΚΟΥ ΣΥΡΙΓΓΙΟΥ

ΣΥΡΙΓΓΙΟ

Το ενδοπρωκτικό υπερηχογράφημα είναι απαραίτητο για να αντιμετωπισθούν όλες οι διακλαδώσεις των συριγγίων, η επικοινωνία με τον αυλό (έσω ή πρωκτικό στόμιο) και να προληφθεί η διατομή των σφιγκτήρων την ώρα της επέμβασης. Η διατομή των σφιγκτήρων έχει σαν επακόλουθο την ακράτεια κοπράνων. Ακόμη πιο απαραίτητη είναι η εξέταση σε συρίγγια που αφορούν γυναίκες, επειδή στις γυναίκες οι σφιγκτήρες είναι αδύναμοι (κατασκευή, τραυματισμός από τοκετούς).Μετά από λεπτομερή χαρτογράφηση των συριγγίων, η χειρουργική επέμβαση είναι ασφαλής και πολύ αποτελεσματική.

Εάν το συρίγγιο περνά διέρχεται διαμέσου των σφιγκτήρων, πρέπει ο χειρουργός να διατηρήσει την ακεραιότητα των σφιγκτήρων και να προστατεύσει από την μετεγχειρητική ακράτεια κοπράνων με άλλες προηγμένες τεχνικές. Αυτές είναι

  • διατομή των σφιγκτήρων σε πολλές συνεδρίες
  • σύσφιγξη των σφιγκτήρων με ράμμα seton (μέθοδος του Ιπποκράτη)
  • τοποθέτηση βιολογικού κολλαγόνου (anal fistula plug)
  • πλαστική του πρωκτικού στομίου με την βοήθεια δερματικού ή βλεννογονικού κρημνού (mucosal flap).



Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αντιμετωπίζεται εύκολα, αρκεί να διαγνωσθεί πριν από την εμφάνιση των ενοχλημάτων.
Τα νεοπλάσματα αναπτύσσονται σε πολύποδες του εντέρου, οι οποίοι με τον χρόνο γίνονται κακοήθεις. Οι πολύποδες αυτοί συνήθως δεν γίνονται αντιληπτοί. Εάν τους αφαιρέσουμε με την κολονοσκόπηση, προστατευόμαστε αποτελεσματικά από τον καρκίνο.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι πολύ συχνός.
Περίπου 6% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν καρκίνο του παχέος εντέρου κάποια στιγμή στην ζωή τους. Τα νεοπλάσματα αυτά είναι πολύ συχνά σε ηλικία μεταξύ 50-70 ετών.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι εύκολη.
Ελέγχονται άτομα χωρίς συμπτώματα πάνω από ηλικία των 50 ετών. Ο έλεγχος γίνεται κάθε πέντε χρόνια με σιγμοειδοσκόπηση που διαρκεί μόνον δέκα λεπτά και είναι ανώδυνη. Η εξέταση συμπληρώνεται με τον βιοχημικό έλεγχο κοπράνων για αίμα. Άλλος τρόπος ελέγχου είναι η κολονοσκόπηση κάθε δέκα χρόνια.

Η αντιμετώπιση είναι απλή και πλήρης.
Οι πολύποδες του παχέος εντέρου μπορούν να αφαιρεθούν με εύκολο τρόπο, ενδοσκοπικά, κατά την διάρκεια κολονοσκόπησης, χωρίς χειρουργική επέμβαση. Αυτή η θεραπεία είναι πλήρης.

Πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή
σε καινούργια συμπτώματα

Να προσέξουμε τα συμπτώματα.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου εκδηλώνεται με αίμα ή υγρά από τον πρωκτό, αλλαγή των συνηθειών του εντέρου, αναιμία, φουσκώματα, εναλλαγές διάρροιας- δυσκοιλιότητας ή και πόνο. Πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία στα συμπτώματα αυτά.

Τα άτομα υψηλού κινδύνου πρέπει να ελέγχονται συχνότερα και σε μικρή ηλικία.
Μεγάλο κίνδυνο διατρέχουν όσοι έχουν περισσότερο από ένα άμεσο συγγενή με καρκίνο του παχέος εντέρου ή πολύποδες. Επίσης εάν ο καρκίνος στο συγγενικό πρόσωπο παρουσιάσθηκε σε μικρή ηλικία. Οι ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί για την ίδια πάθηση ή πάσχουν από ελκώδη κολίτιδα ή νόσο του Crohn.


Η αντιμετώπιση της νόσου, όταν εκδηλωθεί, είναι χειρουργική.
Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί παρά φύση έδρα. Αυτή σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποφευχθεί με την ενδοπρωκτική ενδοσκοπική μικροχειρουργική (ΤΕΜ).

Το αίμα στα κόπρανα μπορεί να οφείλεται σε κακοήθεις παθήσεις, ακόμη και εάν υπάρχουν αιμορροίδες.
Εάv κάπoιoς παρατηρήσει αίμα στα κόπραvα ή από τov πρωκτό, πρέπει vα επισκεφθεί ιατρό για vα διευκριvίσει τo θέμα. Θα πρέπει απαραίτητα να γίνει ενδοσκόπηση.

Το αίμα πρέπει να διερευνηθεί απαραίτητα


Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος.

Η αναιμία πρέπει να διερευνάται πάντοτε.
Η αναιμία από έλλειψη σιδήρου οφείλεται σε μικροσκοπική απώλεια αίματος από το πεπτικό σύστημα. Η απώλεια αίματος μπορεί να οφείλεται σε κακοήθη νοσήματα. Γι� αυτόν τον λόγο, όλοι οι ασθενείς πρέπει να ελέγχονται με κολονοσκόπηση και γαστροσκόπηση. Σχεδόν ποτέ η έλλειψη σιδήρου δεν οφείλεται σε κακή διατροφή.

Δεν πρέπει να χορηγείται σίδηρος από το στόμα
πρίν ολοκληρωθεί ο έλεγχος.

Πρέπει να τρώμε περισσότερα φρούτα και λαχανικά προκειμένου να προλάβουμε την πάθηση.
Πρέπει να μειώσουμε τα λιπαρά στο φαγητό μας, να πίνουμε μικρές ποσότητες οινοπνεύματος και να μην καπνίζουμε.

Η διάγνωση πρέπει να γίνει πριν εκδηλωθεί η νόσος.
Η θεραπεία είναι αποτελεσματική μόνον σε αρχικό στάδιο.

Εκδοση του Δ.Θ. Ιατρείου Πρωκτού- Π. Εντέρου


Οι αιμορροιδες είναι μάζες από αγγειακό ιστό που μπορεί να προεξέχουν από τον πρωκτό και πολύ συχνά αιμορραγούν. Οι αιμορροίδες οφείλονται στην χαλάρωση των φυσιολογικών αγγειακών ιστών που βοηθούν στην συγκράτηση των κοπράνων και στην αφόδευση. Προδιαθεσικοί παράγοντες για τις αιμοροίδες είναι η δυσκοιλιότητα, η εγκυμοσύνη, οι αναβολές της αφόδευσης λόγω έλλειψης χρόνου ή κοινωνικών περιστάσεων και η παρατεταμένη παραμονή στον χώρο της αφόδευσης. Εμφανίζονται και στη διάρκεια της εγκυμoσύνης και συχνά επιμέvouv μετά τον τοκετό.

Βαθμοί αιμορροίδων
1ου Δεν προβάλλουν από τον πρωκτό
2ου Προβάλλουν κατά την αφόδευση, επανέρχονται αυτόματα
3ου

Επανέρχονται με βοήθεια

ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ
4ου Παραμενουν πάντοτε έξω ΑΙΜΟΡΟΙΔΕΣ

Το κυριότερο πρόβλημα των αιμορροϊδων είναι η αιμορραγία. Μπορεί να χαθούν σημαντικές ποσότητες αίματος με αποτέλεσμα σιδηροπενική αναιμία. Αιμορραγία από τον πρωκτό δεν προκαλούν μόνο οι αιμορροΐδες, αλλά και άλλες καλοήθεις ή κακοήθεις παθήσεις. Αυτές πιθανόν να συνυπάρχουν με αιμοροιδες και γι' αυτό το αίμα πρέπει να διερευνηθεί με ενδοσκόπηση. Εάν κάποιος παρατηρήσει αίμα στα κόπρανα του ή στον πρωκτό, θα πρέπει απαραίτητα να επισκεφθεί τον ιατρό για να διευκρινίσει το θέμα.

Αλλα προβλήματα που δημιουργούν οι αιμοροίδες

  • Πόνος (έντονος σε περίπτωση περίσφιγξης), δυσφορία, ψηλάφηση μάζας, υγρά από τον πρωκτό και κνησμός.
  • Θρόμβωση του εξωτερικού αιμορροιδικού πλέγματος εμφανίζεται σαν μία μελανή επώδυνη ψηλαφητή μάζα ακριβώς έξω από τον δακτύλιο του πρωκτού.

ΘΡΟΜΒΩΜΕΝΗ ΑΙΜΟΡΟΙΔΑ

Οι αιμορροίδες πρέπει να αντιμετωπίζονται επειδή προκαλούν αναιμία και πρέπει να διακρίνονται από άλλες αιτίες αιμορραγίας από το έντερο που δεν είναι πάντοτε καλοήθεις.

Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν αιμοροιδες θα πρέπει να αποφεύγουν την δυσκοιλιότητα με την σωστή διαιτητική αγωγή (Μεσογειακή δίαιτα με πολλές ίνες φυτικές ίνες, δημητριακά ολικής άλεσης, λαχαvικά.και φρούτα) και μεγάλες ποσότητες νερού. Απαραίτητες είναι οι σωστές συνήθειες αφόδευσης - ειδικά δεν πρέπει αν καθόμαστε στην τουαλέτα πάνω από πέντε λεπτά. Στην θεραπεία συμβάλλει και η φαρμακευτική αγωγή με χάπια, υπόθετα και αλοιφές. Εάν η κατάσταση αυτή δεν αντιμετωπισθεί με αυτά τα απλά μέτρα, θα πρέπει να γίνει κάποια θεραπευτική επέμβαση.

ΘΡΟΜΒΟΣ ΑΙΜΟΡΟΙΔΕΣ
Ευμεγέθεις περιεσφιγμένες αιμορροίδες
Θρομβωμένη εξωτερική αιμορροίδα
Θρομβωμένη αιμορροίδα με προβολή του θρόμβου(απαιτείται αφαίρεση)






Ευμεγέθεις περιεσφιγμένες αιμορροίδες

Σκληρυντικές ενέσεις αιμορροίδων

Περίδεση αιμορροίδων

Θρομβωμένη εξωτερική αιμορροίδα




 Τα γεννητικά (οξυτενή) κονδυλώματα (genital warts, condylomata acuminata) είναι διογκώσεις σαν κουνουπίδι που προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (human papilloma virus - HPV). Ο ιός μεταδίδεται με την άμεση επαφή μεταξύ ερωτικών συντρόφων. Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι συχνή και εύκολη. Τα κονδυλώματα δεν εμφανίζονται σε όλους τους ανθρώπους που είναι μολυσμένοι (συχνά σεξουαλικά δραστήριοι ενήλικες). Πολλά μολυσμένα άτομα δεν εκδηλώνουν κονδυλώματα. Τα κονδυλώματα προκαλούνται συνήθως από ιούς τύπου 6 ή 11.



Παράθυρο ελπίδας για την αντιμετώπιση εκφυλιστικών νόσων του νευρικού συστήματος, όπως το πάρκινσον και η σκλήρυνση κατά πλάκας, ανοίγουν οι τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της μιτοχονδριακής Ιατρικής.

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο καθηγητή νευρολογίας από το πανεπιστήμιο Columbia, Salvatore DiMauro τα νέα επιστημονικά δεδομένα είναι ελπιδοφόρα.

Όπως δήλωσε ο καθηγητής, που βρέθηκε στην Αθήνα ως επίσημος προσκεκλημένος του Διεθνούς Επιστημονικού Συμποσίου με θέμα «Σύγχρονα διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα των Νευρομυϊκών παθήσεων», : «Σειρά ερευνών πρόσφατων αλλά και παλαιότερων αποδεικνύει ότι αναπτύσσουμε αυτή τη στιγμή ορισμένες αξιόλογες στρατηγικές, που σε πρώτη φάση είναι αποτελεσματικές σε πειραματόζωα και πιθανώς θα μπορούν να εφαρμοστούν πολύ σύντομα και στον άνθρωπο».

Ο Salvatore DiMauro αναγνωρίζεται ως ο πατέρας του κλάδου της μιτοχονδριακής Ιατρικής, αφού πολλά από τα νοσήματα φέρουν το όνομά του και η συμβολή του στη μελέτη και την κατανόηση των νοσημάτων αυτών είναι καθοριστική. Εκτός από τα καθαρά και σαφώς κλινικά σύνδρομα μιτοχονδριακών μυοπαθειών φαίνεται ότι η δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια εκφυλιστικών νοσημάτων του εγκεφάλου, όπως η νόσος του Parkinson, η πλαγία μυατροφική σκλήρυνση ν.Huntington και η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Επιπλέον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι συμβάλλει στην εμφάνιση ψυχικών διαταραχών, όπως η μανιοκατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Η καλύτερη μελέτη των μιτοχονδρίων και η καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών θα βοηθήσει σε σημαντικό βαθμό στο σχεδιασμό της θεραπευτικής στρατηγικής και σε αυτά τα εκφυλιστικά νοσήματα.

Στο συμπόσιο αυτό έμπειροι επιστήμονες από την Ευρώπη και την Αμερική, μαθητές του Καθηγητή Salvatore Di Mauro που σήμερα ανέπτυξαν και διευθύνουν ερευνητικά και διαγνωστικά εργαστήρια στην Ευρώπη και την Αμερική παρουσίασαν τα τελευταία ερευνητικά και θεραπευτικά δεδομένα.

Αντικείμενο του συμποσίου αποτέλεσαν ακόμη οι νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις των μυϊκών δυστροφιών και των μεταβολικών μυοπαθειών. Διοργανωτές του συμποσίου ήταν το Νευρολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το Νευρολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης.

Το συμπόσιο ολοκληρώθηκε με τη βράβευση του καθηγητή Salvatore Di Mauro από την οργανωτική επιτροπή του συμποσίου και από τον πρόεδρο της Ιατρικής Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Κωνσταντίνο Μαλίζο για τη μεγάλη συμβολή του στην ιατρική επιστήμη και για τη συνεχή υποστήριξή του στον τομέα της έρευνας και της εκπαίδευσης. Η τελετή βράβευσης έγινε στο Αμφιθέατρο του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.

Μίνα Ράλλη
http://www.cosmo.gr/
16-11-2009



ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ