ΜΕΝΟΥ

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Απέχει ακόμη η βλαστοκυτταρική θεραπεία

Παρά τους εντυπωσιακούς τίτλους που κατακλύζουν τα μέσα ενημέρωσης για κάθε ανακοίνωση σχετική με τη βλαστοκυτταρική έρευνα και θεραπεία, η τελική ουσία έγκειται στο ότι το πολλά υποσχόμενο επιστημονικό πεδίο θα χρειαστεί αρκετά ακόμη χρόνια μέχρι να δούμε τα πρώτα ουσιαστικά αποτελέσματα.
«Χρειαστήκαμε το σύνολο σχεδόν του 20ου αιώνα για να κατανοήσουμε το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χημικές ουσίες ως φάρμακα» αναφέρει ο Δρ. Τζορτζ Ντέιλι, ερευνητής του Χάρβαρντ στον τομέα βλαστοκυττάρων. «Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να εκτιμήσουμε ότι μπορεί να χρειαστούμε το μεγαλύτερου μέρος του αιώνα που διανύουμε για να εκμεταλλευτούμε τη δύναμη των κυττάρων ως φάρμακα».Ακόμη δεν έχει βρεθεί τρόπος για να γνωρίζουμε ποια είδη κυττάρων τελικά θα είναι τα κατάλληλα, εκείνα που προέρχονται από έμβρυα ημερών, ή κάποια από τα πολλά άλλα είδη που μελετούν συστηματικά οι επιστήμονες. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, απέσυρε την περασμένη εβδομάδα πολλούς από τους περιορισμούς στη χρηματοδότηση και πραγματοποίηση βλαστοκυτταρικών ερευνών στη χώρα, προκαλώντας ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα. Ωστόσο, δε θα πρέπει να διαφεύγει από την αντίληψη το γεγονός ότι οι νόμοι των ΗΠΑ απαγορεύουν τη χρήση χρημάτων των φορολογουμένων πολιτών για τη δημιουργία ή καταστροφή εμβρύων, κάτι που μόνο το Κογκρέσο μπορεί να αλλάξει. Αυτή τη στιγμή, είναι μάλλον αμφίβολο ότι θα το πράξει.Η βλαστοκυτταρική επιστήμη είναι πολύ νέα και έχει ήδη προκαλέσει έντονες διαμάχες. Μόλις πριν από μια δεκαετία, επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν απομόνωσαν τα πρώτα βλαστοκύτταρα από έμβρυα ημερών. Τα συγκεκριμένα κύτταρα έχουν τη μοναδική ιδιότητα μετατροπής τους σε οποιοδήποτε κύτταρο του οργανισμού. Αν οι επιστήμονες ελέγξουν αυτή τη μεταμόρφωση, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέο ιστό για τη θεραπεία πολλών από τις σύγχρονες ανίατες ασθένειες όπως η νόσος του Πάρκινσον, το Αλτζχάιμερ, ακόμη και ο διαβήτης.‘Όμως, αυτή η απομόνωση των βλαστοκυττάρων, σκοτώνει το ηλικίας μερικών ημερών έμβρυο. Έτσι, οι επικριτές της μεθόδου, επισημαίνουν ότι οι φορολογούμενοι, τα χρήματα των οποίων χρηματοδότησαν τέτοιες πράξεις, καθίστανται συνεργοί σε τέτοιες ενέργειες.Εναλλακτικές αυτής της μεθόδου υπάρχουν. Διαφορετικοί τύποι βλαστοκυττάρων μπορούν να προκύψουν από τον πλακούντα, το αίμα και το μυελό των οστών. Τα λεγόμενα «ενήλικα» βλαστοκύτταρα που έχουν ήδη ωριμάσει για να δημιουργήσουν ένα δεδομένο τύπο ιστού, δεν έχουν τις ιδιότητες των βλαστοκυττάρων. Επιπλέον, υπάρχουν τα λεγόμενα «επαναπρογραμματιζόμενα» βλαστοκύτταρα, που προκύπτουν από δερματικά κύτταρα, τα οποία μετατρέπονται σε βλαστοκύτταρα, μέσα από μια διαδικασία γονιδιακής μεταβολής. Αυτή η κατηγορία, τα λεγόμενα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα (iPS), θα μπορούσαν να αποτελέσουν απάντηση στα ηθικά διλήμματα πολιτών, πολιτικών και επιστημόνων.Αλήθεια είναι ότι τα ενήλικα βλαστοκύτταρα μπορούν να θεραπεύσουν αρκετές ασθένειες. Η αποκαλούμενη «μεταμόσχευση μυελού των οστών», είναι στην ουσία μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων προορισμένων να εξελιχθούν σε κύτταρα του αίματος και του ανοσοποιητικού. Ωστόσο, η αλλαγή ενός βλαστοκυττάρου που προορίζεται για το αίμα σε κύτταρο του καρδιακού ιστού, είναι μια πολύ διαφορετική διαδικασία, τονίζει ο Δρ. Τζον Γκίρχαρτ, του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια.Την περασμένη εβδομάδα, η εταιρεία DaVinci Biosciences στην Καλιφόρνια, ανακοίνωσε ότι χορήγησε βλαστοκύτταρα σε ασθενείς με παράλυση στο Εκουαδόρ, τα οποία προέρχονταν από το μυελό των οστών του ασθενή. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι δεν υπήρξε καμία παρενέργεια, ενώ υπήρξαν σημάδια βελτίωσης στη κίνηση και τη λειτουργία κάποιων οργάνων μετά από δύο χρόνια, αν και δεν είναι ακόμη σαφές αν οφείλεται στη συγκεκριμένη θεραπεία ή σε άλλο παράγοντα.Εδώ και καιρό οι επιστήμονες έχουν εκφράσει την πεποίθηση ότι ο διαβήτης τύπου 1 ενδέχεται να είναι η πιο εύκολα ιάσιμη με τη χρήση βλαστοκυττάρων. Εξάλλου, κάποιοι ασθενείς αντιδρούν θετικά σε μεταμοσχεύσεις κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη. Ο Γκίρχαρτ όμως επισημαίνει ότι η δημιουργία παγκρεατικών κυττάρων από βλαστοκύτταρα αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση, αφού φαίνεται να λείπουν συγκεκριμένα συστατικά απαραίτητα για την επιβίωση τους.Πολλοί απεγνωσμένοι ασθενείς δεν αναγνωρίζουν πολλά από τα σημερινά εμπόδια, τονίζει ο Γκίρχαρτ. Μόλις τον περασμένο μήνα, έγινε γνωστή η υπόθεση ενός 9χρονου Ισραηλινού που είχε μεταφερθεί στη Ρωσία από τους γονείς για υποβολή σε βλαστοκυτταρική θεραπεία ώστε να αντιμετωπίσει την σπάνια εγκεφαλική ασθένεια από την οποία έπασχε. Ωστόσο, η θεραπεία όχι μόνο δε βοήθησε, αλλά ήταν η αιτία δημιουργία όγκου στον εγκέφαλο του παιδιού, που εντοπίστηκε τέσσερα χρόνια αργότερα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ